73.Pułk Piechoty
Historia 73.pp zaczyna się w okresie Powstania Wielkopolskiego, wtedy to z inicjatywy por. Kazimierza Zenktelera utworzono tzw. kompanię bukowską, wzięła ona udział w walkach powstańczych w styczniu 1919, obok niej walczyły inne kompanie takie jak szamotulska, olsztyńska, kościańska. Wiosną 1919 kompanie powróciły do swoich garnizonów a na ich bazie utworzono bataliony: I batalion garnizonowy Okręgu Wojskowego II pod dowództwem por. Waleriana Andersena, II batalion pod dowództwem Dionizego Kogla, III batalion pod dowództwem Jana Marcinkowskiego. Bataliony te były wysyłane na front Wielkopolski. 2 października 1919 powołano do życia I pułk rezerwowy pod dowództwem kpt. Kazimierza Zenktelera, w listopadzie utworzono IV batalion, a w styczniu 1920 pułk zajął obszary zachodniej Wielkopolski, przyznane Polsce Traktatem Wersalskim. 26 stycznia nazwę pułku zmieniono na 155.Pułk Piechoty Wielkopolskiej, dowódcą został kpt. Jan Namysł, od marca 1920 pułk wchodził w skład VII Brygady Rezerwowej. W maju 1920 pułk został przerzucony na wschód i brał udział w walkach z sowietami, w sierpniu 1920 brał udział także w Bitwie Warszawskiej. 25 sierpnia 1920 roku pułk skończył działania bojowe i we wrześniu powrócił do Wielkopolski, w tym czasie przygotowywał się do wkroczenia na Górny Śląsk. Grudzień 1920 to przemianowanie VII Brygady na 23.Dywizję Piechoty, a następnie w marcu 1921 pułk zmienił nazwę na 73.Pułk Piechoty. W roku 1921 od stycznia do lipca pułk stacjonował w Kępnie, gdzie społeczeństwo ufundowało mu sztandar, sztandar przekazany został na rynku w Kępnie 4 stycznia 1922 roku. Od czerwca 1922 pułk przybył do Katowic, które od tego czasu stały się jego miejscem postoju. W roku 1923 ustalono święto pułku, które zostało ustalone na dzień 23 lipca. Należy dodać że 1.batalion pułku stacjonował w Oświęcimiu.
Poczet dowódców 73.pp w okresie międzywojennym:
- płk Anatoł Stegwiłł Laudański
- płk Juliusz Drapella
- płk dypl. Tadeusz Różyczki
- płk dypl. Alojzy Horak
- ppłk Ignacy Bobrowisk
- ppłk dypl. Bronisław Duch
- ppłk Piotr Sosialuk
W okresie międzywojennym pułk przede wszystkim wypełniał zadania szkoleniowe, w roku 1939 dostał przydział mobilizacyjny do grupy operacyjnej „Śląsk” Armii „Kraków”.
W dniu wybuchu II Wojny Światowej pułk zajął pozycje pod Tychami i Mikołowem. Następnie pułk stoczył zacięte walki pod Wyrami i Gostyniem. 4 września wspierany siłami 23.pal z Będzina odparł natarcie nieprzyjaciela w Alwernii. 5 września dotarł pod Kraków i zajął pozycje obronne. Jednak otrzymał rozkaz wycofywania się na wschód, 9 września stoczył potyczkę pod Pacanowem, w następnych dniach osłaniał przeprawę 23.Dywizji Piechoty. 14 września batalion przekroczył San. Następnie działał w kilku zgrupowaniach, 11.batalion walczył na przedmieściach Biłgoraja, zaś pozostałe pododdziały pułku stoczyły bitwę pod Banachami. W walkach pod Biłgorajem zginęło wielu oficerów i żołnierzy pułku. 19 września pułk wykonał natarcie na Szarowolę, tego samego dnia po krwawej walce zdobył Las Dąbrowa. Następnie 20 września pułk rozpoczął natarcie na Tomaszów Lubelski, walkę z nieprzyjacielem przerwała jednak kapitulacja ogłoszona przez dowództwo armii.
Artykuł został napisany na podstawie materiałów autorstwa Panów Przemysława Leśniaka i Piotra Sworznia. Zapraszam do odwiedzania ich strony internetowej http://www.spz.info.pl/