Uncategorised

12 Batalion Mostów Składanych

12.Batalion Mostów Składanych – JW 4512 (1960 - 1969)

RYS HISTORYCZNY

12.Batalion Mostów Składanych sformowano Zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego WP nr 088/Org. z dnia 15 października 1960 r., a następnie Zarządzeniem Szefa Sztabu POW nr 041/Org. z dnia 4 listopada 1960 r. Jednostkę podporządkowano Dowództwu POW, a pod względem dyspozycyjnym i szkoleniowym Szefowi Oddziału XV Sztabu Generalnego WP. Jednostka została przyjęta za zaopatrzenie z dniem 1 listopada 1960. Batalion sformowano w garnizonie Grudziądz. W pierwszym roku funkcjonowania jednostki rozpoczęto szkolenie i wdrożenie się do wykonywania zadań, w tym samym roku w dniu 16 grudnia 1961 wręczono batalionowi sztandar wojskowy nadany przez Radę Państwa. W roku 1962 z dniem 20 listopada podporządkowanie dyspozycyjne i szkoleniowe jednostki zmieniło się, Szef Oddziału XV Sztabu Generalnego WP przekazał 12.bms Szefowi Komunikacji Wojskowej MON. Kolejne podporządkowanie batalionu to rok 1964, jednostkę podporządkowano wtedy dyspozycyjnie i szkoleniowo Głównemu Kwatermistrzowi WP. W końcu w roku 1969 rozkazem MON nr 083/Org. z dnia 8 listopada 1969 roku 12.bms został przeformowany na 8.Pułk Mostów Drogowych i Kolejowych.

POCZET DOWÓDCÓW

- mjr Józef Czeczotko ( 1960 – 1967 )

- mjr Jerzy Zawadzki ( 1967 – 1969 )

PODPORZĄDKOWANIE

Dowództwo Pomorskiego Okręgu Wojskowego ( 1960 – 1969 )

Materiał opracowany na podstawie broszury pt. „2.Inowrocławski Pułk Komunikacyjny im. gen. Jakuba Jasińskiego 1918-2003”, Inowrocław 2003

© Copyright by www.jednostki-wojskowe.pl Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i publikowanie w całości oraz w części bez zgody autora zabronione. Wszystkie teksty, artykuły, fotografie, oraz pozostałe materiały zamieszczone na stronie www.jednostki-wojskowe.plobjęte są prawami autorskimi.

15.Warszawska Brygada Artylerii Armat

15.Warszawska Brygada Artylerii Armat – JW 5489 (1949 - 1958)

15.Warszawska Brygada Artylerii Armat - JW 2568 (1958 - 1967)

RYS HISTORYCZNY

15.Brygada Artylerii Armat sformowana została Rozkazem MON nr 0112/Org. z dnia 28 maja 1949 roku i otrzymała nazwę 15.Brygada Artylerii Ciężkiej – Jednostka Wojskowa nr 5489. Bazą na której formowano Dowództwo brygady i jej pododdziały były: 24.dywizjon artylerii ciężkiej – JW 2693 Iława, 25.dywizjon artylerii ciężkiej – JW 1507 Lublin, 27.dywizjon artylerii ciężkiej – JW 3768 Tomaszów Mazowiecki. Dowództwo brygady zlokalizowane zostało w Węgorzewie wraz z dywizjonem szkolnym, baterią dowodzenia i plutonem gospodarczym. Pierwsza przysięga wojskowa w brygadzie odbyła się 4 grudnia 1949 roku. W roku 1950 brygada odbywała swoje pierwsze poligonowe szkolenie w Orzyszu w okresie zimowym i następnie w Bemowie Piskim w okresie wiosennym, szkolenia przyniosły efekt i brygada zajęła 1 miejsce w grupie brygad artylerii ciężkiej na szczeblu Wojska Polskiego. W roku 1951 15.BAC Rozkazem MON nr 0043/Org. z dnia 17 maja 1951 r. została włączona w skład nowo sformowanej 8.Dywizji Artylerii Przełamania.

Zmiana nazwy jednostki na 15.Brygadę Artylerii Armat nastąpiła w roku 1955 – Rozkaz MON nr 0071/Org. z dnia 4 listopada 1955 r. Rok później Rozkazem MON nr 0026/Org. z dnia 4 września 1956 r. brygadę przekazano Dowódcy WOW. W roku 1957 zmieniono strukturę brygady na dwu dywizjonową (wyposażenie to armatohaubice 152mm), dotychczas brygada miała w składzie 3 dywizjony. Rozkazem MON nr 0025/Org. z dnia 2 kwietnia 1957 roku brygadę podporządkowano spowrotem Dowódcy 8.Dywizji Artylerii Przełamania. 19 stycznia 1958 roku brygada otrzymała sztandar wojskowy, w tym samym roku Zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego WP nr 071/Org. z dnia 30 czerwca 1958 r. zmienił numer jednostki wojskowej z numeru 5489 na nowy numer 2568. W związku z rozformowaniem 8.Dywizji Artylerii Przełamania i jej jednostek w roku 1961 do składu 15.BAA dołączył 38.dywizjon rozpoznania pomiarowego – JW 2595 Giżycko, który został przemianowany i włączony do struktury brygady. A samą brygadę podporządkowano Dowódcy WOW. W 1963 roku Zarządzeniem Szefa Sztabu WOW nr 012 z dnia 1 lutego 1963 r. przeformowano brygadę na etat 4/249.

Struktura 15.BAA przez większość jej istnienia:

- Dowództwo i sztab 15.BAA

- bateria dowodzenia

- bateria szkolna

- 1.dywizjon

- 2.dywizjon

- dywizjon artyleryjskiego rozpoznania

- warsztat uzbrojenia

- składnica amunicji

W związku z przywracaniem jednostkom wojskowym historycznych nazwa , 15.BAA Rozkazem MON nr 07/MON z dnia 4 maja 1967 roku została przemianowana na 1.Warszawską Brygadę Artylerii Armat im. Józefa Bema. A więc zasadne jest kontynuowanie opisu historii jednostki już jako 1.Brygady.

POCZET DOWÓDCÓW

- ppłk Borys Chmielnicki ( 1949 – 1951 )

- ppłk Albin Czarnecki ( 1951 – 19.XI.1952 ) dec. MON nr 837

- płk Ryszard Kubiczek ( 19.XI.1952 – 1953 )

- ppłk Władysław Hawro ( 1953 – ? )

- ppłk Władysław Mróz ( ? – 1.XII.1958 )

- ppłk Zbigniew Kotowski ( 1.XII.1958 – 31.XII.1962 )

- cz. p.o. mjr dypl. Jerzy Gaca ( 31.XII.1962 - ? )

PODPORZĄDKOWANIE

8.Dywizja Artylerii Przełamania (17.V.1951 – 4.IX.1956 )

Warszawski Okręg Wojskowy ( 4.IX.1956 – 2.IV.1957 )

8.Dywizja Artylerii Przełamania ( 2.IV.1957 – 7.IV.1961 )

Warszawski Okręg Wojskowy ( 7.IV.1961 – 4.V.1967 ) dalej jako 1.BAA

Materiał przygotowany na podstawie książek:

K.Czernikowski – „Wojska Lądowe – Część II Jednostki Wojskowe Korpusów i Dywizji 1943-2008”, Elbląg 2008

Praca zbiorowa pod red. W.Łacha – „Z Dziejów Wojska Polskiego na Warmii i Mazurach po drugiej wojnie światowej”, Węgorzewo 2004

1 Ośrodek Szkolenia Kierowców

1 Ośrodek Szkolenia Kierowców (2002 - 2011)

RYS HISTORYCZNY

1. Ośrodek Szkolenia Kierowców w Grudziądzu rozpoczął swoją działalność 1 marca 2002. Jednostkę formowano na podstawie Zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP nr 0412/Org./P5 z dnia 24 października 2001 r., następnie Rozkazu Dowódcy Wojsk Lądowych nr 0225/Org. z dnia 15 listopada 2001 r., bazą na której formowano nową jednostkę był rozformowywany tym samym rozkazem Centralny Ośrodek Szkolenia Młodszych Specjalistów Logistyki w Grudziądzu. 1.OSK był jednym z dwóch funkcjonujących ośrodków szkolenia kierowców i do głównych zadań jednostki należało szkolenie kierowców pojazdów wojskowych oraz operatorów różnorodnego sprzętu wykorzystywanego w Wojsku Polskim. Ośrodek specjalizował się głównie w szkoleniu kierowców kat. „C” oraz operatorów dźwigów. Ośrodek rozlokowany był w Grudziądzu oraz posiadał tereny koszarowe niedaleko miejscowości Grupa. W roku 2010 jednostka zmieniła podporządkowanie, dotychczas funkcjonowała jako jednostka podporządkowana Dowódcy Wojsk Lądowych, następnie była jednostką podporządkowaną Szefowi Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych. W roku 2010 ośrodek wykonywał także szkolenie elewów służby przygotowawczej którzy zasilą szeregi NSR. W związku z formowaniem nowej jednostki odpowiedzialnej za szkolenie kierowców i służb logistyki w terminie do 31 grudnia 2011 roku ośrodek został rozformowany i stał się bazą do sformowania Centrum Szkolenia Logistyki w Grudziądzu i Grupie.

TRADYCJE, PATRON i ŚWIĘTA

DECYZJA Nr 84/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia odznaki pamiątkowej 1 Ośrodka Szkolenia Kierowców w Grudziądzu

1. Wprowadza się odznakę pamiątkową 1 Ośrodka Szkolenia Kierowców w Grudziądzu, zwaną dalej „odznaką”.

DECYZJA Nr 188/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 15 kwietnia 2008 r. w sprawie przejecia dziedzictwa tradycji oraz ustanowienia daty dorocznego Swieta 1 Osrodka Szkolenia Kierowców w Grudziadzu

1. 1 Osrodek Szkolenia Kierowców przejmuje dziedzictwo tradycji:

1) 31 Osrodka Szkolenia Specjalistów Samochodowych (1951-1995);

2) Osrodka Szkolenia Słuzb Kwatermistrzowskich (1969-1995);

3) Wojskowego Osrodka Szkolenia Operatorów i Mechaników Słuzby Zakwaterowania i Budownictwa (1968-1992);

4) Centralnego Osrodka Szkolenia Młodszych Specjalistów Logistyki (1995-2002).

2. Ustanawia sie doroczne Swieto 1 Osrodka Szkolenia Kierowców w Grudziadzu w dniu 1 marca.

STRUKTURA

- komenda 1.OSK

POCZET DOWÓDCÓW

- ppłk mgr inż. Andrzej Kaczorowski ( ? – 31.XII.2011 )

PODPORZĄDKOWANIE

Dowództwo Wojsk Lądowych ( 1.III.2002 – 1.VII.2010 )

Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych ( 1.VII.2010 – 31.XII.2011 )

6.Brygada Powietrznodesantowa

6.Brygada Powietrznodesantowa im. gen. Stanisława F. Sosabowskiego

RYS HISTORYCZNY

Historia 6.BPD to kontynuacja historii 6.Brygady Desantowo-Szturmowej i zaczyna się ona Decyzją MON Nr PF-42/Org./P1 z dnia 29 września 2009 roku kiedy to 6.BDSz otrzymała nową nazwę 6.Brygada Powietrznodesantowa a finał jej przeformowania nastąpił 1 lipca 2010, kiedy to przeformowano również jej pododdziały. Można powiedzieć więc że z dniem 1 lipca 2010 zaczyna się etap historii całkiem nowej jednostki. Brygada Powietrznodesantowa jest doborowym, aeromobilnym związkiem taktycznym o wysokim stopniu rozwinięcia. Może wykonywać zadania jako desant spadochronowy lub prowadzić działania desantowo - szturmowe przy wykorzystaniu śmigłowców. Do podstawowych zadań Brygady zaliczyć należy:

* uchwycenie oraz utrzymanie do czasu nadejścia sił głównych kluczowych punktów terenowych i rejonów położonych w głębi ugrupowania operacyjnego przeciwnika;

* atakowanie i niszczenie lotnisk, lądowisk, baz, składów, magazynów i innych ważnych obiektów na głębokim zapleczu przeciwnika;

* odblokowanie i wspieranie wojsk własnych, które znalazły się w okrążeniu;

* dezorganizacja i niszczenie systemów dowodzenia, łączności, komunikacji, logistyki oraz odwodów zgrupowanych na tyłach przeciwnika;

* prowadzenie działań opóźniających.

Pododdziały brygady często biorą udział w misjach wojskowych poza krajem, żołnierze tej jednostki z powodzeniem brali udział w misjach w Iraku, Afganistanie, Kosowie i innych. Brygada należy do ścisłej czołówki najlepiej wyszkolonych i elitarnych jednostek wojskowych w Wojsku Polskim.

TRADYCJE, PATRON i ŚWIĘTA

Decyzją nr 411/MON z dnia 8 listopada 2010 zatwierdzono projekt odznaki pamiątkowej 6.BPD oraz oznak rozpoznawczych Dowództwa 6.BPD oraz jej pododdziałów.

Oznaka rozpoznawcza na mundur

Oznaki rozpoznawcze pododdziałów brygady (od lewej 6 bdow, 6bpd, 16 bpd, 18 bpd)

Decyzją Nr 15/MON z dnia 31 stycznia 2012 roku wprowadzono wzory oznaki rozpoznawczej 6.BPD w wersji polowej oraz pustynnej.

oznaki rozpoznawcze (wersja polowa i pustynna)

Decyzją Nr 49/MON z dnia 21 lutego 2012 roku wprowadzono proporzec rozpoznawczy Dowódcy 6.BPD

proporzec rozpoznawczy Dowódcy 6.BPD

STRUKTURA

- Dowództwo 6.Brygady Powietrznodesantowej - Kraków

- 6.Batalion Dowodzenia im. gen. broni Józefa Kuropieski – Kraków

- 6.Batalion Powietrznodesantowy im. gen. dyw. Edwina Rozłupskiego – Gliwice

- 16.Batalion Powietrznodesantowy im. gen.bryg. Mariana Zdrzałki – Kraków

- 18.Bielski Batalion Powietrznodesantowy im. kpt Ignacego Gazurka – Bielsko-Biała

- 6.Batalion Logistyczny - Kraków

Dyslokacja 6.BPD w 2015 roku (mapa opracowana z wykorzystaniem map www.openstreetmap.org)

POCZET DOWÓDCÓW

- gen. bryg. Andrzej Knap (przed 1.VII Dowódca 6.BDSz 1.VII.2010 - 1.X.2010)

- płk/gen. bryg. Bogdan Tworkowski (1.X.2010 - 10.XII.2012)

- płk dypl./gen. bryg. Adam Joks (10.XII.2012 - 15.X.2015)

- cz. p.o. ppłk Mirosław Bryś (15.X.2015 - 10.XI.2015)

- płk Wojciech Marchwica (10.XI.2015 - 18.III.2016)

- cz. p.o. ppłk Mirosław Bryś (18.III.2016 - 5.V.2016)

- gen. bryg. Grzegorz Hałupka (5.V.2016 - 2.VII.2018)

- gen. bryg. Szymon Koziatek (2.VII.2018 - 18.XI.2019)

- gen. bryg. Grzegorz Grodzki (18.XI.2019 - 1.IV.2022)

- cz. p.o. płk Artur Wiatrowski (1.IV.2022 - 1.VII.2022)

- gen. bryg. Michał Strzelecki (1.VII.2022 - obecnie)

PODPORZĄDKOWANIE

Dowództwo Wojsk Lądowych (1.VII.2010 - 31.XII.2013)

Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych (1.I.2014 - obecnie)

Serdecznie podziękowania dla Pana kapitana Jacka Popławskiego, za wyrażenie zgody na możliwość skorzystania z materiałów zawartych na stronie brygady www.6bdsz.mil.pl

74 dywizjon rakietowy OP

74. Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej - JW 4163 (1978 - 2011)

RYS HISTORYCZNY

74. Dywizjon Rakietowy sformowano na podstawie Zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP Nr 021/Org. z dnia 30.03.1978 roku, początkowo jednostka miała nazwę 74. dywizjon ogniowy artylerii rakietowej, jednostkę ulokowano w Gliwicach, a na jej uzbrojenie weszły zestawy rakietowe S-125 Newa. Do zadań dywizjonu należała obrona strefy powietrznej w obrębie GOP-u. Po sformowaniu jednostka podporządkowana była pod Dowództwo 1. Dywizji Artylerii OPK, w roku 1988 doszło do zmian organizacyjnej i 1. Dywizja Artylerii OPK została przeformowana w 1.Brygadę Artylerii OPK. Rok 1989 przyniósł zmianę dyslokacji jednostki - Zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego WP Nr 027/Org. z dnia 05.06.1989 roku oraz Rozkazem Dowódcy 3.Korpusu OPK Nr 048/Org. z dnia 23.06.1989 r. dywizjon został przebazowany z Gliwic na nowe miejsce postoju w okolicy miejscowości Pszczyna, gdzie przejął obiekty po rozformowanym 18. dywizjonie ogniowym. W 1991 roku jednostka otrzymała swoją obecną nazwę czyli 74. dywizjon rakietowy OP. W roku 1999 jednostka została przezbrojona w zmodernizowane zestawy rakietowe Newa-SC, a 2 lata później zapadła decyzja o przebazowaniu jednostki spowrotem do obiektów w Gliwicach, gdzie dywizjon stacjonuje do końca istnienia jednostki. W związku ze zmianami w strukturach Sił Powietrznych, decyzją MON nr Z-37/Org./P1 z dnia 27 maja 2010 roku, następnie decyzją MON nr PF-68/Org./SSG/ZOiU-P1 z dnia 19 sierpnia 2010 roku oraz wykonawczym rozkazem Dowódcy Sił Powietrznych nr PF-211 z dnia 8 września 2010 roku zadecydowano o rozformowaniu jednostki w terminie do dnia 30 czerwca 2011 roku. Jej siły i środki posłuzyły za formowanie nowego dywizjonu rakietowego Obrony Powietrznej.

TRADYCJE, PATRON i ŚWIĘTA

DECYZJA Nr 89/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 23 lutego 2007 r. w sprawie ustanowienia dorocznego Święta 74 dywizjonu rakietowego Obrony Powietrznej w Gliwicach

... dla upamiętnienia daty sformowania 74 dywizjonu rakietowego Obrony Powietrznej w Gliwicach — ustala się, co następuje:

1. Ustanawia się doroczne Święto 74 dywizjonu rakietowego Obrony Powietrznej w Gliwicach w dniu 30 marca.

DECYZJA Nr 241/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 15 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzenia odznaki pamiątkowej oraz oznaki rozpoznawczej 74. dywizjonu rakietowego Obrony Powietrznej

1. Wprowadza się odznakę pamiątkową, zwaną dalej „odznaką”, oraz oznakę rozpoznawczą, zwaną dalej „oznaką”, 74. dywizjonu rakietowego Obrony Powietrznej.

Wzór oznaki rozpoznawczej zatwierdzonej decyzją nr 241/MON z 15.07.2009

STRUKTURA

- dowództwo 74.drOP

- sztab

- bateria dowodzenia

- bateria radiotechniczna

- bateria startowa ( S-125 Newa SC )

POCZET DOWÓDCÓW

- ppłk Jerzy Flis (? – ?.2011)

- cz. p.o. mjr Andrzej Maciejuk (?.2011 - 30.VI.2011)

PODPORZĄDKOWANIE

1. Dywizja Artylerii OPK (1978 – 1988)

1. Brygada Artylerii OPK (1988 – 1991)

1. Śląska Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej (1991 – 30.VI.2011)

21 Baza Lotnictwa Taktycznego

21.Baza Lotnictwa Taktycznego im. mjr. pil. Stefana Steca

RYS HISTORYCZNY

21.Baza Lotnictwa Taktycznego rozpoczęła swoją działalność 1 lipca 2010 roku, jednostkę rozpoczęto formować po decyzji Ministra Obrony Narodowej nr Z-31/Org./P1 z 25 sierpnia 2009 roku. 21.BLotT jest jednostką mogącą wykonywać samodzielnie zadania lotnicze, w jej skład wchodzi zarówno komponent lotniczy jak i komponent naziemny zabezpieczający logistycznie i technicznie działania lotnicze. Bazę formowano z 21 Bazy Lotniczej, oraz 7, 8 i 40 eskadry lotnictwa taktycznego. Obecnie na wyposażeniu 21.BLotT są głównie samoloty Su-22M4 oraz Su-22UM3K.

TRADYCJE, PATRON i ŚWIĘTA

DECYZJA Nr 499/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 28 grudnia 2010 r. w sprawie przejęcia dziedzictwa tradycji, sztandaru 21. Bazy Lotniczej oraz ustanowienia dorocznego Święta 21. Bazy Lotnictwa Taktycznego

1. 21. Baza Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie:

1) przejmuje i z honorem kultywuje dziedzictwo tradycji:

a) 40. pułku lotnictwa myśliwskiego (1951-1971);

b) 86. batalionu łączności (1968-1998),

c) 47. Ruchomych Warsztatów Remontu Lotniczego (1951-1957),

d) 47. Polowych Warsztatów Lotniczych (1957-1999);

e) 28. Ruchomego Warsztatu Naprawy Samochodów (1966-1999),

f) 19. batalionu radiotechnicznego (1968-1995);

g) 40. pułku lotnictwa myśliwsko-szturmowego (1971-1982),

h) 48. eskadry lotniczej (1978-1990),

i) 1. Centrum Dowodzenia Bojowego Armii Lotniczej (1978-1983),

j) 40. pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego (1982-1999),

k) 1. Centrum Dowodzenia Bojowego Wojsk Lotniczych Frontu (1983-1990),

l) 1. Centrum Dowodzenia Bojowego Lotnictwa (1990-1995),

m) 1. Ośrodka Dowodzenia Lotnictwa (1995-2001),

n) 8. eskadry lotnictwa taktycznego (2000-2010),

o) 39. eskadry lotnictwa taktycznego (2000-2003),

p) 40. eskadry lotnictwa taktycznego (2000-2010),

q) 11. Bazy Lotniczej (2000-2002),

r) 21. Bazy Lotniczej (2000-2010);

2) przejmuje sztandar rozformowanej 21. Bazy Lotniczej.

2. Ustanawia się doroczne Święto 21. Bazy Lotnictwa Taktycznego w dniu 1 lipca.

DECYZJA Nr 407/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 3 listopada 2011 r. w sprawie wprowadzenia odznaki pamiątkowej 21. Bazy Lotnictwa Taktycznego

1. Wprowadza się odznakę pamiątkową, zwaną dalej „odznaką”, 21. Bazy Lotnictwa Taktycznego.

REGULAMIN ODZNAKI PAMIĄTKOWEJ 21. BAZY LOTNICTWA TAKTYCZNEGO / W Y C I Ą G /

2. Odznaka pamiątkowa 21. Bazy Lotnictwa Taktycznego wykonana jest z metalu metodą zgrzewania i tłoczenia. Zaprojektowana jest w kształcie rombu w złotym obramowaniu. Na jej podstawie nałożone są elementy dwóch sylwetek samolotów w kolorze srebrnym, symbolizujące gotowość do zabezpieczenia działań lotnictwa. Na lewej białej stronie odznaki umieszczony jest herb Świdwina, miejsca dyslokacji 21. Bazy Lotnictwa Taktycznego. Biało-czerwona szachownica — symbolizuje przynależność bazy do Sił Powietrznych. Środkowy element odznaki w kolorze stalowym, to symbol pasa startowego. Zielona barwa po prawej stronie odznaki symbolizuje logistykę: zabezpieczenie i zaopatrzenie.

DECYZJA Nr 424/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 8 listopada 2011 r. w sprawie wprowadzenia oznaki rozpoznawczej 21. Bazy Lotnictwa Taktycznego

1. Wprowadza się oznakę rozpoznawczą, zwaną dalej „oznaką”, 21. Bazy Lotnictwa Taktycznego.

oznaka rozpoznawcza (wersja wyjściowa i polowa, Dec Nr 424/MON z 08.11.2011)

Wieża kontrolna w 21.BLotT (zdj. ze strony www.21blot.sp.mil.pl)

DECYZJA Nr 143/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 5 września 2019 r. w sprawie nadania imienia patrona 21. Bazie Lotnictwa Taktycznego

Na podstawie art. 2 pkt 1 i 9 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 196), § 1 pkt 7 lit. d i § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. poz. 426 oraz z 2014 r. poz. 933), w związku z pkt 1, 4, 5-6b decyzji Nr 229/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie dziedziczenia i kultywowania tradycji oręża polskiego (Dz. Urz. Min. Obr. Nar. poz. 105, z 2011 r. poz. 327 oraz z 2013 r. poz. 315), ustala się, co następuje:

§ 1. 21. Baza Lotnictwa Taktycznego otrzymuje imię mjr. pil. Stefana Steca.

§ 2. Decyzja wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

STRUKTURA

- dowództwo 21.BLotT

- sztab

- Grupa Działań Lotniczych

- 1 eskadra lotnicza

- 2 eskadra lotnicza

- eskadra wsparcia

- Grupa Obsługi Technicznej

- 1 eskadra obsługi

- 2 eskadra obsługi

- Grupa Wsparcia

- eskadra dowodzenia

- eskadra zabezpieczenia

POCZET DOWÓDCÓW

- płk dypl. pil. Ireneusz Starzyński (1.VII.2010 – 15.V.2015)

- cz. p.o. płk Mariusz Lipiński (15.V.2015 - 16.VI.2015)

- płk dypl. pil. Karol Jędraszczyk (16.VI.2015 - 1.X.2019)

- płk mgr inż. pil. Bartłomiej Mejka (1.X.2019 - 4.V.2022)

- płk mgr inż. pil. Roman Stefaniak (4.V.2022 - obecnie)

PODPORZĄDKOWANIE

1.Skrzydło Lotnictwa Taktycznego (1.VII.2010 – obecnie)

Dziękuję Panu kpt. Mirosławowi Lorencowi oraz Robertowi Skowronowi za dostarczenie części materiałów na temat 21.BLotT oraz za zgodę na użycie zdjęć ze strony jednostki

2 Rejonowa Baza Materiałowa

jednostki-wojskowe.pl

Menu witryny

Uncategorised

12 Batalion Mostów Składanych

15.Warszawska Brygada Artylerii Armat

1 Ośrodek Szkolenia Kierowców

6.Brygada Powietrznodesantowa

74 dywizjon rakietowy OP

21 Baza Lotnictwa Taktycznego

Polecamy