jednostki-wojskowe.pl

55. Pułk Lotnictwa Transportowego – JW 1616 (1963 - 1967)

 

 

 

RYS HISTORYCZNY

 

                    55. Pułk Lotnictwa Transportowego powstał w wyniku Zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP nr 062/Org. z 18 kwietnia 1963 roku oraz rozkazu Głównego Inspektora Lotnictwa nr 03/Org. z 25 kwietnia 1963, następnie rozkazu Dowódcy Lotnictwa Operacyjnego nr 040/Org. z 29 kwietnia 1963 roku według etatu nr 6/420 o etatowym stanie osobowym 648 żołnierzy i 21 pracowników cywilnych, jednostkę formowano na bazie klucza samolotów An-2 który przybył z Rakowic na lotnisko Balice pod Krakowem które zostało wytypowane na miejsce postoju 55. pltr. W czerwcu 1963 skład pułku powiększył się o następne samoloty, nową eskadrę sformowano na bazie eskadry wydzielonej z 36. Specjalnego Pułku Lotniczego. Eskadra wyposażona w samoloty An-2 wykonywała głównie loty na rzecz 6. Pomorskiej Dywizji Powietrzno-Desantowej, po sformowaniu drugiej eskadry wyposażonej w samoloty Ił-14 i Li-2 również i ona wykonywała zadania desantowe ale i również transportowe. Numeracja eskadr była następująca I eskadra była eskadrą wyposażoną w samoloty Ił-14 i Li-2, zaś II eskadra wyposażona była w samoloty An-2. Już w październiku 1963 roku jednostka otrzymała sztandar wojskowy. W latach 1964-65 pułk doskonalił swoje przygotowanie do wykonywania zadań i ciągle wykonywał zadania stawiane mu przez zwierzchników, za bardzo dobre wyniki w szkoleniu i wykonywaniu zadań jednostka została uhonorowana 1 miejscem wśród jednostek Wojsk Lotniczych. W roku 1966 do ZSRR została wysłana pierwsza grupa pilotów i personelu technicznego z zamierzeniem przeszkolenia ich na samoloty transportowe An-12, pierwsze samoloty An-12 przybyły do pułku we wrześniu tego samego roku, samoloty te zostały włączone w skład eskadry mającej na wyposażeniu samoloty Ił-14. W roku 1967 pułk nadal pełnił zadania na rzecz 6.PDPD oraz wziął udział w ćwiczeniach „Wrzesień-67” gdzie zabezpieczał zadania desantowania. W roku 1967 postanowiono również o przeformowaniu pułku na nowy etat nr 6/491 o etatowym stanie osobowym 920 żołnierzy i 22 pracowników cywilnych zakładający 3 eskadry w składzie jednostki oraz zmianę nazwy na nazwę nawołującą do historycznych tradycji 13. Pułk Lotnictwa Transportowego. Można więc stwierdzić że historia jednostki jako 55. Pułku Lotnictwa Transportowego kończy się w roku 1967. Przeformowanie miało nastąpić do 30 września 1967.

 

 

Ił-14 w malowaniu Lotnictwa Wojskowego (rys. pochodzi z TBiU nr 81)

 

STRUKTURA

 

  - dowództwo 55.pltr

  - I eskadra ( wyposażona w samoloty Ił-14 i Li-2, od 1966 An-12 )

  - II eskadra ( wyposażona w samoloty An-2 )

 

POCZET DOWÓDCÓW

 

- płk pil. Aleksander Milart (1963 – 30.IX.1967)

 

 

32.Baza Lotnictwa Taktycznego

 

 

RYS HISTORYCZNY

 

                   32.Baza Lotnictwa Taktycznego rozpoczęła swoją działalność z dniem 1 stycznia 2010 roku. Jednostka powstała na bazie 32.Bazy Lotniczej oraz 10.eskadry lotnictwa taktycznego. W obecnej strukturze 32.BLotT jest już jednostką mającą w swoich strukturach komponent lotniczy, co pozwala jej na samodzielne wykonywanie dużej gamy działań bojowych. 32.BLotT jest jednostką której podstawową siłą jest eskadra lotnicza 16 samolotów F-16 w wersjach C/D. Samoloty z tej jednostki przystosowane są również do działań rozpoznawczych dzięki zasobnikom Goodrich DB-110. Już w pierwszym roku działania jednostki bierze ona intensywnie udział w ćwiczeniach poza granicami kraju, w czerwcu 2010 wydzielone siły bazy wzięły udział w przeprowadzonym w Niemczech ćwiczeniu „Elite 2010”. Jednym z ważnych wydarzeń w roku 2012 był udział wydzielonych sił 32.BLotT w ćwiczeniach "Desert Hawk 2012" przeprowadzonych w Izraelu w marcu 2012.

 

okolicznościowa oznaka rozpoznawcza z ćwiczeń "Desert Hawk 2012" w Izraelu

 

TRADYCJE, PATRON i ŚWIĘTA

 

DECYZJA Nr 172/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 12 maja 2010 r. w sprawie przejęcia dziedzictwa tradycji i sztandaru 32. Bazy Lotniczej przez 32. Bazę Lotnictwa Taktycznego w Łasku

Na podstawie § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 maja 2009 r. w sprawie sposobu używania znaków Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 82, poz. 690) oraz pkt 3 decyzji Nr 229/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie dziedziczenia i kultywowania tradycji oręża polskiego (Dz. Urz. MON Nr 9, poz. 105), w związku z przeformowaniem 32. Bazy Lotniczej na 32. Bazę Lotnictwa Taktycznego — ustala się, co następuje:
 

1. 32. Baza Lotnictwa Taktycznego w Łasku:

1) przejmuje i z honorem kultywuje dziedzictwo tradycji:

a) 10. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego (1944-1945),

b) 2. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego (1946-1962),

c) 31. Pułku Szkolno-Bojowego (1957-1962),

d) 10. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego (1963-2000),

e) 10. Eskadry Lotnictwa Taktycznego (2001-2009),

f) 32. Bazy Lotniczej (2001-2009);

2) przejmuje sztandar 32. Bazy Lotniczej.

 

DECYZJA Nr 315/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 13 sierpnia 2010 r. w sprawie wprowadzenia odznaki pamiątkowej 32. Bazy Lotnictwa Taktycznego

Na podstawie § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426), w związku z § 34 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 maja 2009 r. w sprawie określenia innych znaków używanych w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 82, poz. 689), oraz pkt 3 decyzji Nr 229/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie dziedziczenia i kultywowania tradycji oręża polskiego (Dz. Urz. MON Nr 9, poz. 105) — po zasięgnięciu opinii Komisji Historycznej do Spraw Symboliki Wojskowej — ustala się, co następuje:
 

1. Wprowadza się odznakę pamiątkową, zwaną dalej „odznaką”, 32. Bazy Lotnictwa Taktycznego.

 

REGULAMIN ODZNAKI PAMIĄTKOWEJ
32. BAZY LOTNICTWA TAKTYCZNEGO – W Y C I Ą G –

 

2. Odznaka pamiątkowa 32. Bazy Lotnictwa Taktycznego o wymiarach 40 x 40 mm wykonana jest z metalu metodą zgrzewania i tłoczenia. Zaprojektowana jest w kształcie stylizowanego orła w pozycji do lądowania w kolorze srebrnym. Symbolizuje on męstwo i nawiązuje do odznaki pilota wojskowego — „gapy”. Orzeł w szponach trzyma herb miasta Łask — miejsca stacjonowania jednostki. Herb Łasku składa się z tarczy o czerwonym polu obwiedzionej złotym brzegiem. Na tarczy umieszczony jest centralnie złoty korab. W górnej części herbu umieszczono numer bazy lotniczej „32”. Z prawej strony cyfrę „3” i z lewej cyfrę „2”. Orzeł trzymający w szponach herb umieszczony jest na wieńcu z liści dębowych w kolorze srebrnym.
 

DECYZJA Nr 418/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 8 listopada 2011 r. w sprawie wprowadzenia oznaki rozpoznawczej 32. Bazy Lotnictwa Taktycznego
 

Na podstawie § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426), w związku z § 34 pkt 4 lit. a rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 maja 2009 r. w sprawie określenia innych znaków używanych w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 82, poz. 689) oraz pkt 3 decyzji Nr 229/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie dziedziczenia i kultywowania tradycji oręża polskiego (Dz. Urz. MON Nr 9, poz. 105) — po zasięgnięciu opinii Komisji Historycznej do Spraw Symboliki Wojskowej — ustala się, co następuje:
 

1. Wprowadza się oznakę rozpoznawczą, zwaną dalej „oznaką”, 32. Bazy Lotnictwa Taktycznego.

 

 

 oznaka rozpoznawcza ogólna 32.BLotT (wersja obecna)

 

 

oznaka rozpoznawcza bazy (stary wzór)

 

 

oznaka rozpoznawcza eskadry lotniczej bazy

 

       

 

      

 

      

 

    

 

      

 

 

oznaki rozpoznawcze pododdziałów i komórek organizacyjnych bazy

 

 

oznaki kompanii obslugi lotniska i 1 plutonu transportowego

 

 

STRUKTURA

 

 - dowództwo

  - sztab

  - Grupa Działań Lotniczych

  - Grupa Wsparcia

  - Grupa Obsługi

 

POCZET DOWÓDCÓW

 

 - płk pil. dypl. Dariusz Malinowski (1.I.2010 – 30.XII.2011)

 - cz. p.o. ppłk mgr inż. Zbigniew Rosiak (30.XII.2011 - 16.I.2012)

 - płk pil. Krystian Zięć (16.I.2012 - 31.I.2014)
 - płk pil. Ireneusz Nowak (31.I.2014 - 13.V.2016)

 - cz. p.o. ppłk mgr inż. Robert Gurzęda (13.V.2016 - 18.VI.2018)

 - płk pil. Tomasz Jatczak (18.VI.2018 - 5.VII.2021)

 - płk pil. Piotr Ostrouch (5.VII.2021 - obecnie)

 

PODPORZĄDKOWANIE

2.Skrzydło Lotnictwa Taktycznego (1.I.2010 – obecnie)

 

  

 

© Copyright by www.jednostki-wojskowe.pl  Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i publikowanie w całości oraz w części bez zgody autora zabronione. Wszystkie teksty, artykuły, fotografie, oraz pozostałe materiały zamieszczone na stronie www.jednostki-wojskowe.pl objęte są prawami autorskimi.

Centralny Poligon Sił Powietrznych

 

 

RYS HISTORYCZNY

 

                   Centralny Poligon Sił Powietrznych pod swoją obecną nazwą istnieje od 1 lipca 2004 roku, kiedy to został przemianowany z nazwy Centralny Poligon Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej, zmiana nazwy była związana ze zmianą nazwy rodzaju wojsk jakimi są Siły Powietrzne do 1 lipca 2004 nazywane Wojskami Lotniczymi i Obrony Powietrznej (WLiOP). W strukturach WLiOP poligon funkcjonował od roku 1996. Od roku 1996 komenda poligonu stacjonuje w Ustce w obiekcie koszarowym przejętym po rozformowanym 44 dywizjonie rakietowym. Obecnie CPSP to jednostka zapewniająca szkolenie nie tylko dla Sił Powietrznych, z poligonu korzystają również jednostki innych rodzajów wojsk, zwłaszcza jednostki rakietowe, ale również Marynarka Wojenna, która na poligonie może odbywać ostre strzelania. Dzięki dobrze rozwiniętej infrastrukturze poligonowej, jest to jeden z lepszych specjalistycznych poligonów lądowo-morskich w NATO i dzięki temu jest również użytkowany przez wojska państw sojuszu.

 

TRADYCJE, PATRON i ŚWIĘTA

 

Poligon posiada własną odznakę pamiątkową zatwierdzoną decyzją nr 93/MON z 23 lutego 2007 roku.

 

Oznaka rozpoznawcza CPSP (pierwszy wzór)

 

Święto CPSP obchodzone jest w dniu 1 września – decyzja nr 10/MON z 8 stycznia 2007 roku.

 

 

STRUKTURA

 

 - komenda CPSP

 

Ćwiczenie pododdziałów rakietowych na CPSP (fot. pochodzi ze strony CPSP www.cpsp.wp.mil.pl)

 

POCZET DOWÓDCÓW

 

 - płk dypl. Ryszard Marcinkowski (2004 – 2007)

 - płk dypl. inż. Andrzej Witek (2007 – ?)
 - cz. p.o. ppłk Bogusław Atalski (? - 2.I.2015)
 - płk Bogusław Atalski (2.I.2015 - 26.I.2018)

 - cz. p.o. ppłk Zenon Szutenberg (26.I.2018 - 3.IX.2018)

 - płk dypl. Stefan Świdurski (3.IX.2018 - obecnie)

 

PODPORZĄDKOWANIE

Dowództwo Sił Powietrznych (1.VII.2004 – 31.XII.2013)
Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych - Drawsko (1.I.2014 - 31.I.2015)
Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych (1.II.2015 - obecnie)

 

© Copyright by www.jednostki-wojskowe.pl  Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i publikowanie w całości oraz w części bez zgody autora zabronione. Wszystkie teksty, artykuły, fotografie, oraz pozostałe materiały zamieszczone na stronie www.jednostki-wojskowe.pl objęte są prawami autorskimi.

9. Korpus Piechoty – JW 5046 (1951 – 1952)

9. Korpus Armijny – JW 5046 (1952 – 1956)

 

                9. Korpus Piechoty powstał na podstawie rozkazu MON nr 0043/Org. z 17 maja 1951 roku, a następnie zarządzeniem Dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego nr 0398/Org. z 7 sierpnia 1951, 9.KP otrzymał etat nr 2/149, siedzibą Dowództwa 9.Korpusu był garnizon Lublin. Jednostka w tej strukturze i z tą nazwą przetrwała tylko nieco ponad rok, gdyż pod koniec roku 1952 korpus został przeformowany  na etat 2/201 i zmieniono mu nazwę na 9. Korpus Armijny, istotną zmianą było zwiększenie plutonu sztabowego do rozmiarów kompanii, która otrzymała nazwę 66. kompania sztabowa.

 

Skład 9. Korpusu Armijnego wg etatu 2/201:

 - Dowództwo 9. Korpusu Armijnego

 - 66. kompania sztabowa

 - Sztab

   - Wydział I operacyjno-wyszkoleniowy

   - Wydział II wywiadowczy

   - Wydział III łączności

   - Wydział IV organizacyjno-ewidencyjny

   - Wydział V łączności specjalnej

   - Wydział administracyjno-gospodarczy

   - komenda ochrony sztabu

   - kancelaria

 - Wydział polityczny

 - Szef saperów

 - Szef uzbrojenia

 - Szef ochrony przeciwlotniczej

 - Szef służby chemicznej

 - Dowódca artylerii

 - Szef tyłów 9.KA

   - Szef służby żywnościowej

   - Szef służby mundurowej

   - Szef służby medycznej

   - Szef służby weterynaryjnej

 

Korpus Armijny był organem wykonawczym Dowódcy WOW. Jednostki liniowe, które podlegały pod Dowództwo 9.KA to:

 - 3. Dywizja Piechoty

 - 24. Dywizja Piechoty

 - 25. Dywizja Piechoty

 - 118. Pułk Artylerii Ciężkiej

 - 53. batalion łączności

 - 68. batalion saperów

 

Dodatkowo pod względem porządku i dyscypliny Dowództwo 9.KA nadzorowało wszystkie jednostki garnizonu lubelskiego. W roku 1952 rozformowaniu uległy 24. i 25. Dywizje Piechoty, w związku z tym do składu 9.KA przybyły 1 i 18 Dywizje Piechoty. 22 września 1955 roku ze składu korpusu wyszła 18. Dywizja Piechoty, niedługo potem bo 1 listopada 1955 do składu 9.KA przybyła 9. Dywizja Piechoty z rozformowywanego 12. Korpusu Armijnego.

 

Ponieważ w 1956 roku zadecydowano o likwidacji szczebla korpusu, rozkazem MON nr 0026/Org. z 4 września 1956 oraz rozkazem Dowódcy WOW nr 0010/Org. z 14 września 1956 roku rozformowano Dowództwo 9. Korpusu Armijnego z dniem 12 grudnia 1956.

 

Poczet dowódców  9.KP / 9.KA:

 

 - płk Wiktor Konoplański (V.1951 – 14.XII.1952)

 - płk Narcyz Rudziński (15.XII.1952 – 2.X.1953)

 - cz. p.o. płk Aleksander Bochan (1.XI.1953 – 2.I.1954)

 - płk Józef Bielecki (3.I.1954 – 25.I.1956)

 - cz. p.o. płk Włodzimierz Bowtrukiewicz (1.II.1956 – 12.XII.1956)

 

 

© Copyright by www.jednostki-wojskowe.pl   Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i publikowanie w całości oraz w części bez zgody autora zabronione. Wszystkie teksty, artykuły, fotografie, oraz pozostałe materiały zamieszczone na stronie www.jednostki-wojskowe.plobjęte są prawami autorskimi.