112. Pułk Artylerii Ciężkiej – JW 5575 (1951 - 1956)
112. Pułk Artylerii Ciężkiej został sformowany rozkazem MON nr 0045/Org. z 17 maja 1951 roku. Zgodnie z treścią rozkazów organizacyjnych 1 sierpnia 1951 roku grupa organizacyjna przybyła do koszar w Głogowie by rozpocząć prace przy formowaniu nowej jednostki, na czele grupy był pierwszy dowódca pułku ppłk Henryk Poźlewicz. Kadrę nowo sformowanej jednostki skompletowano głównie z jednostek artyleryjskich 2. Korpusu Piechoty oraz 14. Brygady Artylerii Ciężkiej. Jeszcze w pierwszym roku funkcjonowaniu jednostki zorganizowano Garnizonową Izbę Chorych, a pododdziały pułku zaczęły pełnić służbę wartowniczą. Pułk już w marcu 1952 roku wyjechał na swój pierwszy poligon. Na wyposażeniu dywizjonów pułku były armaty 152 mm wraz z ciągnikami artyleryjskimi S-80. W kolejnych latach pułk realizował swoje szkolenia na poligonach w Wędrzynie, Biedrusku, Świętoszowie i Kliczkowie, pułk bardzo dobrze wykonywał swoje zadania szkoleniowe. Pod koniec roku nastąpiła zmiana dowódcy pułku, a już rok później jednostka została przeformowana na skutek zmian organizacyjnych, w wyniku sformowania 10. Dywizji Artylerii Armat. We wrześniu 1956 roku 112. Pułk Artylerii Ciężkiej został przeformowany w 31. Brygadę Artylerii Armat.
Poczet dowódców 112.pac :
- ppłk Henryk Poźlewicz ( 1.VIII.1951 – 29.X.1955 )
9. Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego – JW 2868 (1952 - 1967)
9. Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego pierwotnie formowana była z rozkazu Szefa Sztabu Generalnego WP nr 0096/Org. z 11 grudnia 1951 roku, myśl tego rozkazu skład dywizji miał być następujący:
- Dowództwo 9. DLM – JW 2868 Malbork
- 72. kompania łączności
- 26. Pułk Lotnictwa Myśliwskiego – JW 5069 Malbork
- 29. Pułk Lotnictwa Myśliwskiego – JW 4988 Malbork
- 41. Pułk Lotnictwa Myśliwskiego – JW 4976 Malbork
- 45. Ruchome Warsztaty Remontu Lotnictwa – JW 4866 Malbork
- Węzeł Radiotechniczny (sformowany rozkazem Szefa Sztabu Generalnego WP nr 0277/Org. z 7 sierpnia 1953)
- pluton fotograficzny
- pluton wartowniczy
Proces formowania dywizji miał trwać od 1 stycznia do 1 czerwca 1952 roku, dywizję podporządkowano nowo sformowanemu 3. Korpusowi Lotnictwa Myśliwskiego w Poznaniu. Dowódcą dywizji został oficer radziecki płk pil. Anatol Kołpaków, który obowiązki zaczął pełnić od 7 lipca 1952 roku. Trudna sytuacja związana z formowaniem dywizji spowodowała zmiany w 9. DLM, rozkazem Szefa Sztabu Generalnego WP nr 0078/Org. z 19 listopada 1952 roku skorygowano wytyczne dotyczące formowania 9. DLM i tak w roku 1953 z 9. DLM do składu 11. DLM przekazany został 26. Pułk Lotnictwa Myśliwskiego, który przebazowano do Zegrza Pomorskiego. 29. Pułk Lotnictwa Myśliwskiego rozpoczął stacjonowanie na lotnisku w Ornecie.
Od roku 1953 dywizja funkcjonowała w składzie dwóch pułków lotnictwa myśliwskiego i w takim składzie dywizja pozostała do końca swojego istnienia. Do zadań 9. DLM należało zabezpieczenie wojsk lądowych oraz działania bojowe innych rodzajów lotnictwa. Początkowo na wyposażeniu dywizji były głównie samoloty MiG-15 oraz małe ilości samolotów Po-2, Jak-11, Jak-18 i UTMiG-15. W następnych latach postępowała wymiana samolotów na nowsze konstrukcje i tak w roku 1959 na wyposażeniu jednostek dywizji znajdowało się 2 sztuki samolotów MiG-17, 38 sztuk Lim-2, 3 sztuki MiG-15, 5 sztuk UTMiG-15, 8 sztuk Jak-11, 10 sztuk Lim-5 oraz 3 sztuki Po-2, był to stan faktyczny różniący się od stanu etatowego. Pod koniec istnienia 9. DLM od roku 1964 na wyposażenie 41. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego rozpoczęto wprowadzanie samolotów MiG-21F-13.
W ciągu istnienia 9. DLM dochodziło również do zmian strukturalnych w dywizji i rozbudowie jednostek wchodzących w skład dywizji. Zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego WP nr 0304/Org. z 28 grudnia 1955 roku została sformowana 13. kompania radiotechniczna na bazie Węzła Radiotechnicznego, termin sformowania – marzec 1956, kompanii zostały podporządkowanie dwa posterunki radiolokacyjne, 602. Posterunek Radiolokacyjny – Orneta (obsługujący 29. plm) oraz 603. Posterunek Radiolokacyjny – Malbork (obsługujący 41. plm).
W roku 1965 w składzie pułków lotnictwa myśliwskiego sformowano 33 dywizjon dowodzenia lotami w składzie 29. plm, oraz 40 . dywizjon dowodzenia lotami w składzie 41. plm, do zadań dywizjonów było ubezpieczanie lotów i zabezpieczenie łączności na rzecz pułków.
W czasie istnienia dywizji dochodziło również do wypadków podczas szkolenia lotniczego, w roku 1954, 27 kwietnia podczas szkolenia na samolotach MiG-15 zginęli piloci ppor. pil. Adam Zabawa oraz chor. pil. Zbigniew Klimkiewicz, rok później również w kwietniu pilotujący samolot Lim-1 (MiG-15) pilot por. Sylwester Konik z 29. plm wpadł w korkociąg i rozbił się na jeziorze Blanki, pilot zginął. Kolejne dwie katastrofy wydarzyły się w 1956 roku , obie wydarzyły się w 29. plm. W kolejnych latach dochodziło jeszcze do pojedynczych katastrof.
Skład 9. DLM w jej ostatnim roku istnienia (rok 1967):
- Dowództwo 9. DLM – JW 2868 Malbork
- 72. kompania łączności
- 13. kompania radiotechniczna
- 602. Posterunek Radiolokacyjny – Orneta
- 603. Posterunek Radiolokacyjny – Malbork
- 29. Pułk Lotnictwa Myśliwskiego – JW 4988 Orneta
- 33. dywizjon dowodzenia lotami – JW 1332 Orneta
- 51. batalion zaopatrzenia pułku lotniczego – JW 4003 Orneta
- 41. Pułk Lotnictwa Myśliwskiego – JW 4976 Malbork
- 39. batalion zaopatrzenia pułku lotniczego – JW 4124 Malbork
- 45. Ruchome Warsztaty Remontu Lotnictwa – JW 4866 Malbork
Rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 07/Org. z 4 maja 1967 roku 9. Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego została przemianowana na 4. Pomorską Dywizję Lotnictwa Myśliwskiego otwierając karty historii nowej jednostki.
Podporządkowanie:
3. Korpus Lotnictwa Myśliwskiego (1952 – V.1956)
3. Korpus Lotnictwa Mieszanego (V.1956 – VII.1957)
Dowództwo Lotnictwa Operacyjnego (VII.1957 – V.1967)
21. Rejonowe Warsztaty Techniczne im. Hetmana Wielkiego Koronnego Mikołaja Kamienieckiego (1994 - 2011)
RYS HISTORYCZNY
Jednostka powstała w roku 1994 na bazie rozformowanych 9. Wojskowych Warsztatów Remontowych i 26. Garnizonowej Stacji Obsługi Pojazdów. Początkowo do zadań warsztatów należał remont i obsługa transporterów opancerzonych SKOT oraz BRDM, dodatkowo wykonywano także obsługę i remonty autobusów. W ramach 21. RWT powstał także Ośrodek Szkolenia Kierowców kat. C na potrzeby Krakowskiego Okręgu Wojskowego, ośrodek ten ostatecznie istniał do roku 2001, w którym został rozformowany na wskutek reorganizacji w Wojsku Polskim. W roku 2005 jednostka prowadziła modernizację samochodów HMMVW dostosowującą je do poruszania się po drogach wg polskich norm. 21. RWT były jednostką logistyczną realizującą zadania zarówno szkoleniowe jak i obsługowo-remontowe dla potrzeb Śląskiego Okręgu Wojskowego. Specjalizowały się w obsłudze i remontach bojowych wozów piechoty BWP-1, transporterów BRDM-2 oraz ciężarówek Star-66. W swojej strukturze posiadały również sekcje naprawiające sprzęt łączności, uzbrojenia i inne. W roku 2011 warsztaty przekazano w podległość pod komendanta 3. Regionalnej Bazy Logistycznej, jednak to nie był koniec zmian, przełożeni zadecydowali że 21. RWT zostaną rozformowane, a na ich bazie sformowane zostały Warsztaty Techniczne w Rzeszowie będące elementem struktury 3. RBLog. Termin rozformowania 21. RWT ustalono na 31 grudnia 2011 roku.
TRADYCJE, PATRON i ŚWIĘTA
Warsztaty posiadały własną odznakę pamiątkową oraz oznakę rozpoznawczą zatwierdzone decyzją nr 85/MON z 25 maja 2000 roku. Również tą decyzją ustalono patrona jednostki oraz dzień święta wyznaczony na 30 kwietnia.
oznaka rozpoznawcza (wersja wyjściowa i polowa)
STRUKTURA
- kierownik
-
POCZET DOWÓDCÓW
- ppłk Wojciech Szyndlar
- ppłk Sławomir Chłopik ( ? – 31.XII.2011 )
PODPORZĄDKOWANIE
Krakowski Okręg Wojskowy
Śląski Okręg Wojskowy ( ? – 28.IV.2011 )
3. Regionalna Baza Logistyczna ( 28.IV.2011 - 31.XII.2011 )
12.Batalion Zaopatrzenia pod swoją obecną nazwą istnieje od 1 września 1996 roku, jednak faktycznie powstał w roku 1967 z rozformowanych 46.Batalionu Transportowego i 12.Dywizyjnego Punktu Zaopatrzenia pod nazwą 14.Batalion Zaopatrzenia. Jednostka przez cały okres istnienia znajduje się w strukturach 12.Dywizji Zmechanizowanej, a do jej głównych zadań jest wypełnianie zadań związanych z zaopatrzeniem jednostek wchodzących w skład 12.DZ. 12.bzaop początkowo stacjonował w Szczecinie, jednak w roku 1999 został dyslokowany do kompleksu koszarowego nad jeziorem Miedwie niedaleko miejscowości Kobylanka i w tym miejscu stacjonował do momentu rozformowania. W związku z reorganizacją logistyki w Siłach Zbrojnych RP, batalion w dniu 15 czerwca 2011 roku wyszedł ze struktur 12.Dywizji Zmechanizowanej i został podporządkowany Komendantowi 1.Regionalnej Bazy Logistycznej. W związku z kolejnymi zmianami organizacyjnymi w logistyce Sił Zbrojnych podjęto decyzję o rozformowaniu batalionów zaopatrzenia, w związku z tym Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych wydał Rozkaz Nr PF-45/Org. z dnia 10 lutego 2012 roku, nakazujący rozformowanie batalionów zaopatrzenia w terminie do dnia 31 grudnia 2012 roku, w tym 12.bzaop.
TRADYCJE, PATRON i ŚWIĘTA
Decyzją nr 225/MON z 4 grudnia 1997 roku 12 batalion zaopatrzenie dziedziczy i kultywuje tradycje następujących jednostek:
- samodzielna drużyna samochodowa 12 Dywizji Piechoty (1945-1948)
- samodzielny pluton samochodowy 12 Dywizji Piechoty (1948-1951)
- 70 kompania samochodowa 12 Dywizji Piechoty (1951-1955)
- 46 Batalion Samochodowy 12 Dywizji Zmechanizowanej (1955-1961)
- 46 Batalion Transportowy 12 Dywizji Zmechanizowanej (1961-1967)
- 14 Batalion Zaopatrzenia 12 Dywizji Zmechanizowanej (1967-1996)
Również decyzją nr 225/MON z 4 grudnia 1997 roku ustalono dzień święta jednostki na 10 listopada.
Odznaka pamiątkowa oraz oznaka rozpoznawcza zostały zatwierdzone decyzją nr 105/MON z 6 marca 2008 roku.
Wielkopolska Szkoła Podoficerska Wojsk Lądowych im. gen. bryg. Franciszka Seweryna Włada
RYS HISTORYCZNY
Szkoła Podoficerska Wojsk Lądowych w Poznaniu powstała jak inne szkoły podoficerskiej z dniem 1 lipca 2004 roku na wskutek Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z 8 marca 2004 roku, następnie rozkazu Dowódcy Wojsk Lądowych nr Pf-32/Org. z 18 marca 2004 roku. Do zadań szkoły należy szkolenie kandydatów na podoficerów zawodowych oraz przeszkalanie i doskonalenie żołnierzy korpusu podoficerskiego. Szkoła specjalizuje się w szkoleniu kadr dla następujących kierunków i specjalności:
- ogólnowojskowy
- zmechanizowany
- pancerny
- rozpoznanie ogólnowojskowe
- logistyka
- ogólnologistyczny
- materiałowy
- techniczny
- administracja
Szkoła znajduje się w kompleksie koszarowym wspólnie z Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych i korzysta z jego zaplecza treningowego, a od 1 stycznia 2011 roku jest mu podporządkowana. SPWL w Poznaniu można obecnie uznać za największą szkołę podoficerską w Siłach Zbrojnych.
TRADYCJE, PATRON i ŚWIĘTA
Decyzją nr 281/MON z 6 czerwca 2008 roku Szkoła Podoficerska Wojsk Lądowych w Poznaniu przejęła i z honorem kultywuje tradycje pułkowych szkół podoficerskich 14 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty.
Również decyzją nr 281/MON z 6 czerwca 2008 roku ustanowiono patrona szkoły oraz nadano jej nazwę wyróżniającą „Wielkopolska”, ustalono też dzień święta szkoły na 1 lipca.
Szkoła posiada własną odznakę pamiątkową oraz proporczyk zatwierdzone decyzją nr 48/MON z 12 lutego 2010, oraz oznakę rozpoznawczą zatwierdzoną decyzją nr 117/MON z 27 kwietnia 2005.
Oznaka rozpoznawcza
Proporczyk
Odznaka absolwenta SPWL Poznań
Decyzją Nr 14/MON z dnia 31 stycznia 2012 roku wprowadzono proporce rozpoznawcze komendanta szkoły oraz kursów.
proporzec rozpoznawczy Komendanta SPWL w Poznaniu
proporce rozpoznawcze Dowódców 1., 2., 3., 4., 5.kursu Wielkopolskiej SPWL w Poznaniu
STRUKTURA
- komenda
- logistyka
- sekcja szkoleniowa
- sekcja wychowawcza
- sekcja personalna
POCZET DOWÓDCÓW
- st. chor. sztab. Zbigniew Kościelniak (? – 1.VII.2011)
- st. chor. sztab. Marek Kajko (1.VII.2011 - 3.VII.2015)
- st. chor. sztab. Paweł Urbański (3.VII.2015 - 16.V.2017)
- cz. p.o. st. chor. sztab. Jacek Kaźmierczak (16.V.2017 - ?)
- st. chor. sztab. Paweł Urbański (? - 30.IX.2021)
- st. chor. sztab. Michał Rózga (30.IX.2021 - obecnie)
PODPORZĄDKOWANIE
Dowództwo Wojsk Lądowych (1.VII.2004 – 31.XII.2010)
Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych im. Stefana Czarnieckiego (1.I.2011 - obecnie)
zmieniająca decyzję w sprawie naboru kandydatów do uczelni wojskowych w 2010 r.
Na podstawie § 1 pkt 5 lit. d i § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426), w celu zorganizowania i przeprowadzenia rekrutacji do uczelni wojskowych w 2010 r., ustala się, co następuje:
1. W decyzji nr 345/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 9 października 2009 r. w sprawie naboru kandydatów do uczelni wojskowych w 2010 r. (Dz. Urz. MON nr 19, poz. 215 i nr 24, poz. 266) załączniki nr 1 i 3 otrzymują brzmienie określone odpowiednio w załącznikach nr 1 i 2 do niniejszej decyzji.
2. Decyzja wchodzi w życie z dniem podpisania.
Minister Obrony Narodowej: B. Klich
Załącznik nr 1 do decyzji nr 61/MON z 23 lutego 2010r.
ZESTAWIENIE
liczby miejsc dla kandydatów na żołnierzy zawodowych na pierwszy rok studiów stacjonarnych
w roku akademickim 2010/2011
Zastosowane skróty: WL – Wojska Lądowe, SP – Siły Powietrzne, MW – Marynarka Wojenna
DGW – Dowództwo Garnizonu Warszawa, IWSZ – Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych
ŻW – Żandarmeria Wojskowa, IWSZdr – Inspektorat Wojskowej Służby Zdrowia
1/ W Akademii Marynarki Wojennej kandydaci na żołnierzy zawodowych po ukończeniu studiów I stopnia , kontynuować będą kształcenie na studiach II stopnia.
2/ Podział na typy statków powietrznych zostanie ustalony przez Dowódcę Sił Powietrznych w trakcie procesu kwalifikacyjnego.
Załącznik nr 2 do decyzji nr 61/MON z 23 lutego 2010r.
ZESTAWIENIE
liczby miejsc dla kandydatów na żołnierzy zawodowych do studium oficerskiego w 2010
WYŻSZA SZKOŁA OFICERSKA WOJSK LĄDOWYCH – WROCŁAW
Kod i nazwa korpusu osobowego
Kod i nazwa grupy osobowej
WL
SP
MW
DGW
ŻW
IWSZ
IWSZdr
DP
WS
DWiPO
SWW
SKW
RAZEM
Czas szkolenia
34 – Inżynierii Wojskowej
A – saperska
4
1
1
4
10
3 miesiące
38 – Logistyki
A – ogólnologistyczna
3
2
1
3
1
10
3 miesiące
D – infrastruktury
4
4
3 miesiące
42 – Wywiadu i Kontrwywiadu Wojskowego
A – wywiadu wojskowego
3
3
3 miesiące, 8,5 miesiąca
B – kontrwywiadu wojskowego
2
2
3 miesiące, 8,5 miesiąca
44 – Żandarmerii Wojskowej
A – dochodzeniowo-śledcza
5
5
3 miesiące
B – prewencji
2
2
3 miesiące
C – operacyjno-rozpoznawcza
2
2
3 miesiące
46 – Sprawiedliwości i obsługi prawnej
C – obsługi prawnej
5
5
8,5 miesiąca
52 - Wychowawczy
D – orkiestr i zespołów estradowych
3
3
8,5 miesiąca
50 – Finansowy
A – ekonomiczno-finansowa
3
1
1
5
8,5 miesiąca
A – ekonomiczno-finansowa
2
1
3
3 miesiące
RAZEM W WSO WL
16
3
3
1
9
7
1
5
1
3
3
2
54
WYŻSZA SZKOŁA OFICERSKA SIŁ POWIETRZNYCH – DĘBLIN
22 – Sił Powietrznych
B – pilotów /2
10
15
25
20 miesięcy
C – nawigatorów
5
5
12 miesięcy
E – ruchu lotniczego
5
5
20 miesięcy
G – radiotechniczna
5
5
12 miesięcy
G – radiotechniczna
10
10
3 miesiące
H – ubezpieczenia lotów
5
5
12 miesięcy
J – inżynieryjno-lotnicza
7
7
3 miesiące
J – inżynieryjno-lotnicza
5
5
1
1
12
12 miesięcy
32 – Przeciwlotniczy
B – przeciwlotniczych zestawów rakietowych
5
1
6
12 miesięcy
T - techniczna
5
5
12 miesięcy
RAZEM W WSO SP
20
62
2
1
85
OGÓŁEM LICZBA W STUDIUM OFICERSKIM 2010
36
65
5
1
9
8
1
5
1
3
3
2
139
2/ Podział na typy statków powietrznych zostanie ustalony przez Dowódcę Sił Powietrznych w trakcie procesu kwalifikacyjnego.
