jednostki-wojskowe.pl

13. Krakowska Eskadra Lotnictwa Transportowego im. ppłk pil. Stanisława Jakuba Skarżyńskiego – JW 1177 (2001 - 2010)

 

 

 

RYS HISTORYCZNY

 

                13. Eskadra Lotnictwa Transportowego (eltr) istniała od 1 stycznia 2001 roku na lotnisku Kraków-Balice, powstała na bazie rozformowanego 13. Pułku Lotnictwa Transportowego, który istniał od roku 1963. Eskadra dziedziczy także tradycje 13. Samodzielnego Pułku Lotnictwa Transportowego z czasów II Wojny Światowej (1944-45) na podstawie decyzji nr 140/MON z 3 czerwca 2002. Bezpośredni poprzednik eskadry czyli 13. Pułk Lotnictwa Transportowego był wyposażony na przestrzeni lat w samoloty Ił-14 „Crate”, Li-2, An-2 „Colt”, od roku 1972 otrzymano także samoloty An-26 „Curl” oraz An-12 „Cub”. Do zadań pułku należało głównie zabezpieczanie szkolenia desantowego 6. PDP, zadania fotogrametryczne, loty dyspozycyjne i transportowe na korzyść wszystkich rodzajów wojsk. W latach 1993-94 do pułku włączono śmigłowce Mi-2, które wykonywały zadania głównie dla Krakowskiego Okręgu Wojskowego. W listopadzie 1994 pułk otrzymał samoloty An-28 „Cash”. Śmigłowce zostały przekazane do 3. eltrł z dniem 1 lipca 2007 mimo że nadal stacjonowały na lotnisku Balice. W styczniu 2009 roku swój ostatni lot wykonał samolot An-26 przypieczętowując los tych maszyn i kończąc ich eksploatację w Siłach Powietrznych. An-26 o nr taktycznym 1403 został na terenie 8. Bazy Lotniczej jako pomnik, a inne egzemplarze tego samolotu rozdysponowane do różnych celów, np. jeden z An-26 stał się miejscem dla ćwiczeń strażaków na ich poligonie w Częstochowie, zaś inny przekazano Straży Granicznej do celów szkolenia psów w Lubaniu. W związku z reorganizacją struktur Sił Powietrznych w roku 2010 postanowiono rozformować 13. eltr w terminie do dnia 30 czerwca 2010, na jej bazie sformowane zostały eskadry lotnicze które zostały włączone w skład również nowo sformowanej 8. Bazy Lotnictwa Transportowego.

 

Do zadań eskadry należało:

 - zabezpieczenie przemieszczania w rejonie działań Sił Operacji Specjalnych oraz grup poszukiwawczo-ratowniczych;

 - realizacja zadań desantowych i transportowych na korzyść Wojsk Lądowych;

 - przewóz wojsk, sprzętu bojowego, środków materiałowych i innych ładunków w ramach zabezpieczenia szkolenia i działań Sił Powietrznych i innych rodzajów wojsk;

 -prowadzenie codziennego szkolenia personelu latającego i technicznego oraz pozostałych specjalistów;

 

TRADYCJE, PATRON i ŚWIĘTA

 

Decyzją nr 140/MON z 3 czerwca 2002 roku 13.eltr dziedziczy i kultywuje tradycje następujących jednostek historycznych:

 

 - Pierwsza Eskadrylia Bojowa (1918)

 - 5. Eskadra Krakowska (1918-1921)

 - 10. Eskadra Wywiadowcza (1921)

 - 2. Pułk Lotniczy (1921-1939)

 - 308. Dywizjon „Krakowski” (1940-1946)

 - 13. Samodzielny Pułk Lotnictwa Transportowego (1944-1945)

 - 55. Pułk Lotnictwa Transportowego (1963-1967)

 - 13. Pułk Lotnictwa Transportowego (1967-2000)

 

Również decyzją nr 140/MON z 3 czerwca 2002 roku ustanowiono patrona eskadry oraz dzień święta jednostki obchodzony w dniu 3 października.

Nazwa wyróżniająca „Krakowska” została zatwierdzona decyzją nr 83/MON z 31 marca 2004 roku.

 

 

Oznaka rozpoznawcza 13. eltr

 

STRUKTURA

 

Podstawowymi samolotami eskadry były samoloty transportowe CASA C-295M o nr taktycznych 011, 012, 013, 014, 015, 016,017,018,020 samolot o nr 019 został utracony w wyniku katastrofy lotniczej 23 stycznia 2008.

 

Eskadra posiadała również:

 

samoloty PZL M-28 PT o nr taktycznych 0213, 0214, 0215, 0216, 0217

samoloty PZL M-28 B o nr taktycznych 0209, 0212

samoloty An-2 o nr taktycznych 0852, 7447

 

 

CASA C-295M (fot. Pan Tomasz Chrul)

 

POCZET DOWÓDCÓW

 

 - płk dypl. pil. Sławomir Żakowski ( 2001 - X.2005 )

 - ppłk dypl. pil. Leszek Leśniak ( X.2005 – V.2008 )

 - ppłk dypl. pil. Dariusz Janiszek ( V.2008 – 30.VI.2010 )

 

PODPORZĄDKOWANIE

3. Korpus Obrony Powietrznej ( 1.I.2001 – 17.V.2007 ) , decyzja MON nr Z-67/Org./P-1 z 22.IX.2006

3. Brygada Lotnictwa Transportowego ( 17.V.2007 – 31.XII.2008 ), decyzja MON nr PF-51/Org. z 18.VIII.2008

3. Skrzydło Lotnictwa Transportowego ( 1.I.2009 – 30.VI.2010 )

 

© Copyright by www.jednostki-wojskowe.pl   Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i publikowanie w całości oraz w części bez zgody autora zabronione. Wszystkie teksty, artykuły, fotografie, oraz pozostałe materiały zamieszczone na stronie www.jednostki-wojskowe.pl objęte są prawami autorskimi.

 

2.Batalion Dowodzenia Okręgu Wojskowego (1994 - 2012)

 

 

RYS HISTORYCZNY

 

                    2.Batalion Dowodzenia Okręgu Wojskowego był jednostką powstałą w roku 1994, jednak tradycje historyczne batalion wyniósł z jednostek powstałych o wiele wcześniej. Jednostką od której zaczynają się tradycje batalionu jest powstały w 1944 roku 2.Samodzielny Batalion Samochodowy, batalion ten zasłużył się biorąc udział w walkach o Kołobrzeg, za co został odznaczony orderem Virtuti Militari klasy V. Po zakończeniu działań wojennych batalion rozwiązano w październiku 1945 roku. Większość sprzętu i żołnierzy batalionu została skierowana do Oławy gdzie sformowano samodzielną kompanię samochodową Dowództwa Śląskiego Okręgu Wojskowego. Jednak stan taki nie trwał długo, naczelny Dowódca Wojska Polskiego wydał rozkaz by na bazie samodzielnych kompanii samochodowych sformować bataliony samochodowe i tak powstał 4.Samodzielny Batalion Samochodowy z miejscem stacjonowania w Oławie, pod koniec roku 1946 został jednak przeniesiony do Wrocławia. W roku 1947 kolejna reorganizacja Wojska Polskiego i z dniem 31 kwietnia 1947 powstaje 4.okręgowa kompania samochodowa na bazie 4.Samodzielnego Batalionu Samochodowego. Do zadań kompanii należy zabezpieczania potrzeb transportowych Dowództwa IV Okręgu Wojskowego. 4.okręgowa kompania samochodowa istniała do roku 1950, kiedy to na jej bazie sformowano 26.Batalion Samochodowy Okręgu Wojskowego, w 1956 batalion został przeniesiony do koszar w których stacjonował 2.bdow OW.

 

Bezpośredni poprzednik 2.bdow OW powstał na bazie 26.Batalionu Samochodowego OW i został sformowany w roku 1968, był to 6.Pułk zabezpieczenia, który został rozformowany w 1994 roku.

 

Odznaka pamiątkowa 6 Pułku Zabezpieczenia (1968-1994)

 

Do zadań 2.Batalionu Sowodzenia OW należało zabezpieczenie sprawnego funkcjonowania Dowództwa Śląskiego Okręgu Wojskowego, był oddziałem gospodarczym który zabezpieczał 44 jednostki i instytucje w garnizonie Wrocław. Jednostka była wyposażona między innymi w samochody ciężarowe Star 266, Star 660, Star 200, Star 244, samochody terenowe Mercedes i Tarpan Honker, posiadała także samochody dostawcze Lublin, Fiat oraz samochody osobowe. W związku z rozformowaniem Śląskiego Okręgu Wojskowego z dniem 31 grudnia 2011 roku batalion został przeniesiony do struktur Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych. Kolejnym etapem zmian w jednostce było przekazanie batalionu ze struktur IWspSZ do Dowództwa Garnizonu Warszawa w połowie roku 2012. Następnie zaplanowano włączenie  batalionu do 10.Pułku Dowodzenia we Wrocławiu do końca 2012 roku, w związku z tym z dniem 31 grudnia 2012 2.bdow OW rozformowano, a jego stan osobowy, sprzęt wykorzystano na sformowanie nowego batalionu w strukturze 10.pdow

 

TRADYCJE, PATRON i ŚWIĘTA

 

Decyzją nr 34/MON z 20 marca 1996 batalion dziedziczy i kultywuje tradycje następujących jednostek:

 

 - 2 samodzielny batalion samochodowy (1944-1945)

 - samodzielna kompania samochodowa Dowództwa Okręgu Wojskowego (1945-1946)

 - 4 samodzielny batalion samochodowy (1946-1947)

 - 4 okręgowa kompania samochodowa (1947-1950)

 - 26 batalion samochodowy Okręgu Wojskowego (1950-1968)

 - 6 Pułk Zabezpieczenia (1968-1994)

 

Decyzją nr 34/MON z 20 marca 1996 ustalono również dzień święta batalionu na 21 czerwca.

 

 

Oznaka rozpoznawcza na mundur

 

Proporczyk na beret

 

STRUKTURA

 

 - dowództwo i sztab 2.bdow OW

 - kompania logistyczna

 - kompania zabezpieczenia

 - kompania radiowa

 - kompania radioliniowa

 

POCZET DOWÓDCÓW

 

 - ppłk dypl. Józef Adamski ( 1994 – XII.1995 )

 - ppłk mgr inż. Jerzy Kubrak ( XII.1995 – VI.2003 )

 - ppłk mgr inż. Andrzej Bzymek ( VI.2003 – VI.2007 )

 - ppłk mgr inż. Ireneusz Piórkowski ( VI.2007 – 31.III.2008 )

 - p.o. mjr Dariusz Zaremba ( 31.III.2008 – 2.VI.2008 )

 - ppłk Tomasz Majcherek ( 2.VI.2008 – 31.XII.2012 )

 

PODPORZĄDKOWANIE

Śląski Okręg Wojskowy (1994 - 31.XII.2011)

Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych (1.I.2012 - 21.VI.2012)

Dowództwo Garnizonu Warszawa (22.VI.2012 - 31.XII.2012)

 

 © Copyright by www.jednostki-wojskowe.pl  Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i publikowanie w całości oraz w części bez zgody autora zabronione. Wszystkie teksty, artykuły, fotografie, oraz pozostałe materiały zamieszczone na stronie www.jednostki-wojskowe.pl objęte są prawami autorskimi.

2. Brygada Radiotechniczna - JW 5501 (1974 - 2008)

 

 

RYS HISTORYCZNY

 

Historia 2. Brygady Radiotechnicznej sięga roku 1974, kiedy to sformowano ją na bazie likwidowanych 12. i 13. Pułków Radiotechnicznych z Gdyni i Choszczna. Podstawą sformowania brygady był rozkaz dowódcy WOPK nr 0160/Org. z 9 sierpnia 1974. Do zadań brygady należało zabezpieczenie radiolokacyjne szkolenia jednostek lotnictwa oraz dyżury w systemie obrony powietrznej kraju. Dowództwo brygady od samego początku zostało ulokowane w Bydgoszczy. Przez okres 15 lat w skład brygady wchodziło pięć batalionów radiotechnicznych i jedna kompania radiotechniczna:

 

                - 21. batalion radiotechniczny – Władysławowo

                - 22. batalion radiotechniczny – Chojnice

                - 23. batalion radiotechniczny – Słupsk

                - 27. batalion radiotechniczny – Witkowo Pyrzyckie

                - 28. batalion radiotechniczny – Gryfice

                - 11. kompania radiotechniczna – Chruściel

 

Na pierwszego dowódcę brygady wyznaczono doświadczonego byłego dowódcę 13. Pułku Radiotechnicznego Pana płk inż. Ryszarda Sajdaka. Początkowo brygada była wyposażona głównie w sprzęt pochodzenia ZSRR między innymi odległościomierze P-12, P-14, P-35, P-40, wysokościomierze PRW-9 i PRW-11 oraz polskiej produkcji odległościomierz Jawor-M i wysokościomierz Bogota.

Z biegiem czasu wprowadzano nowe urządzenia również produkcji polskiej, odległościomierze RO-52, RO-51, wysokościomierz RW-31, PRW-13, PRW-16. W latach 1974-1984 pododdziały brygady brały udział w wielu ćwiczeniach krajowych jak i poza granicami kraju. W 1978 w 23. i 28. brt wprowadzono stacje radiolokacyjne typu K-66. W drugiej połowie lat 80-tych nastąpił etap unowocześniania sprzętu radiolokacyjnego, w jednostkach brygady pojawił się sprzęt RO-51ML „Justyna ML”, RT-17 „Daniela”, RW-31 „Bożena”, Skrl Avia, P-18 „Laura”, PRW-17 „Magdalena”, wdrożono także zautomatyzowane systemy dowodzenia „Cyber” oraz „Dunajec”. Rok 1988 to czas gdy do pododdziałów brygady wszedł sprzęt 3 generacji dzięki któremu można było określać wysokość, odległość i azymut celu powietrznego, zestawy które weszły na wyposażenie to NUR-31 i NUR-41. W tym czasie także rozpoczęto wycofywanie starego sprzętu produkcji radzieckiej. Na początku lat 90-tych do składu brygady dołączyły batalion z rozformowanych Wojsk Lotniczych były to 19. batalion radiotechniczny z Goleniowa, 25. batalion radiotechniczny z Debrzna i 26. batalion radiotechniczny z Malborka. W 1993 brygada otrzymała trój współrzędną stację radiolokacyjną polskiej produkcji NUR-11, trafiła ona do 12. kompanii radiotechnicznej w Gdyni-Babich Dołach. W 1995 w wyniku reorganizacji rozformowano bataliony numer 19., 25. i 26. czyli te przejęte na początku lat 90-tych, a w skład brygady weszły batalion z rozformowanej 1. Brygady Radiotechnicznej z Warszawy, nowymi batalionami które weszły do składu 2. BRt były 4. batalion radiotechniczny z Warszawy, 8. batalion radiotechniczny z Lipowca, nowymi batalionami z Wojsk OPL WL które weszły do 2. BRt były także 10. batalion radiotechniczny z Choszczna i 34. batalion radiotechniczny z Modlina, później przeniesiony do Chojnic. Równocześnie w tym czasie na wyposażenie brygady wszedł pierwszy polski radar NUR-12. Rok 1998 to włączenie wydzielonych posterunków radiotechnicznych brygady do NATO-wskiego systemu ASOC, oraz wdrożono w siłach powietrznych system identyfikacji statków powietrznych IFF. Pod koniec istnienia brygada korzystała z polskich radarów oraz systemu obróbki i dystrybucji danych „Dunaj”. Brygada przesyła dane poprzez sieci światłowodowe do Centrum Operacji Powietrznych SP (COP) poprzez Ośrodki Dowodzenia i Naprowadzania (ODN), 21. ODN z Warszawy i 22. ODN z Bydgoszczy.

 

TRADYCJE

 

Odznaka pamiątkowa brygady została zatwierdzona decyzją nr 183/MON z 2 lipca 2003 roku, a święto brygady przypada na dzień 18 marca.

STRUKTURA

 

 

Wysokościomierz PRW-11 (fot. ze strony www.altwarp.de)

 

 

Włoski radar RAT-31DL (fot. ze strony www.armedforces-int.com)

 

Pod koniec istnienia brygady powstawała sieć posterunków wczesnego ostrzegania „Backbone”, wyposażonych w radary wczesnego ostrzegania o dużym zasięgu, trzy z nich zostały wyposażone w zmodernizowane radary NUR-12M, trzy kolejne posterunki zostały wyposażone we włoskie radary RAT-31DL. Dodatkowo zostały jeszcze uruchomione dwa posterunki Chruściel i Suwałki.

 

Z początkiem roku 2008 , 1 stycznia został rozformowany 23. batalion radiotechniczny ze Słupska, a z połową roku z podporządkowania brygady wyszły pozostałe bataliony i podległe im kompanie, wszystkie te jednostki przekazano do 3. Brygady Radiotechnicznej. W wyniku restrukturyzacji Wojsk Radiotechnicznych 2. BRt została rozformowania do końca czerwca roku 2008.

 

POCZET DOWÓDCÓW

 

 - płk inż. Ryszard Sajdak (1974-1984)

 - płk dypl. Bogdan Sędziak (1984-1986)

 - płk dypl. Józef Banaś (1986-1988)

 - płk dypl. Wojciech Krupiński (1988-1997)

 - płk mgr inż. Roman Trzeciak (1997-1998)

 - płk mgr inż. Józef Huruk (1998-1999)

 - płk dypl. inż. Jerzy Pawelec (1999-2005)

 - płk dypl. mgr inż. Michał Sikora (2005-8.V.2008)

 - płk dypl. Wojciech Lewicki ( 8.V.2008-31.VI.2008 )