Uncategorised

39 Dywizjon Rakietowy OPK

39. Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej Kraju – JW 2295 (1968 - 2000)

Historia 39. drOPK zaczyna się pod koniec roku 1967, kiedy to rozkazem Dowódcy Korpusu nr 045 z dnia 08.12.1967 roku zostaje powołana Jednostka Wojskowa 2295, która weszła w skład 26. Brygady Artylerii OPK. Na jej miejsce stacjonowania wybrano rejon w pobliżu miasta Gryfino. Jako dywizjon rakietowy jej zadaniem była obrona północno-zachodnich rubieży kraju przez napadem nieprzyjaciela z powietrza. Dowodzenie jednostką powierzono kpt. Zygmuntowi Gaikowi. Zanim powstała jednostka obsługa dywizjonu intensywnie szkoliła się w Centrum Szkolenia Specjalistów Artylerii i Radiotechniki w Bemowie Piskim na zestawach S-75M „Wołchow”. W końcu pod koniec kwietnia 1968 skład personalny dywizjonu przyjechał do koszar pod Gryfinem. Jednak do czasu zanim dywizjon dostał własny sprzęt bojowy, obsługa baterii pełniła dyżury w sąsiednim dywizjonie rakietowym w Dobrej koło Szczecina, trwało to do jesieni 1969. Rok 1970 okazał się bardzo ważnym dla dywizjonu gdyż od tego czasu dywizjon został włączony do dyżurów bojowych. Również w 1970 po raz pierwszy dywizjon pojechał na strzelania bojowe do ZSRR. Kolejne takie szkolenia na poligonie w Aszałuku w Kazachstanie dywizjon odbywał w latach 1974, 1978 oraz 1983. Podczas tych lat działalności dywizjonu, trwała ciężka, wymagająca wielu wyrzeczeń służba, jednak ta ciężka praca przyniosła efekty. Dywizjon został odznaczony „Medalem za zasługi dla wojsk OPK” trzykrotnie w latach 1984,1985,1986. W roku 1990 nastąpiła pierwsza zmiana na stanowisku dowódcy dywizjonu, pełniącego tę rolę od początku istnienia dywizjonu ppłk Zygmunta Gaika zastąpił ppłk Wacław Kozak. Z racji reorganizacji wojsk OP w roku 2000 dywizjon został rozwiązany.

Fot. Zamaskowany dywizjon rozstawiony na stanowisku startowym

Poczet dowódców 39. drOPK:

Kpt. Zygmunt Gaik – (08.12.1967-24.10.1990)

ppłk inż. Wacław Kozak – (24.10.1990-?)

mjr Artur Wysocki – (?-2000)

Medal pamiątkowy z okazji XX-lecia istnienia dywizjonu

Medal pamiątkowy z okazji XXV-lecia istnienia dywizjonu

Szczególne podziękowania dla Pana Zbigniewa Przęzaka, który zgodził się na wykorzystanie materiałów i zdjęć zawartych na jego stronie poświęconej Wojskom Rakietowym i Artylerii http://wria.pl

© Copyright by www.jednostki-wojskowe.pl Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i publikowanie w całości oraz w części bez zgody autora zabronione. Wszystkie teksty, artykuły, fotografie, oraz pozostałe materiały zamieszczone na stronie www.jednostki-wojskowe.pl objęte są prawami autorskimi.

12 Pułk Radioliniowo-Kablowy

12. Pułk Radiolinowo-Kablowy „Ziemi Świeckiej” – JW 1983 (1972 - 2001)

Historia 12. Pułku Radioliniowo-Kablowego sięga roku 1972, kiedy to zgodnie z zarządzeniem szefa Sztabu Pomorskiego Okręgu Wojskowego nr 016/Org. z dnia 04.05.1972 rozpoczęto formowanie pułku w Świeciu. Na pierwszego dowódcę nowo utworzonego pułku wyznaczony został ppłk inż. Włodzimierz Augustynowicz. Bazą nowo formowanego pułku były jednostki: Szkoła Podoficerów i Młodszych Specjalistów Wojsk Łączności nr 10, 111. Batalion Łączności Dalekosiężnej oraz 3. Batalion Radioliniowo-Kablowy 4. Łużyckiego Pułku Łączności. Pełną gotowość jednostka osiągnęła we wrześniu 1972 roku. W okresie od 1973 do 1982 w strukturze organizacyjnej pułku funkcjonują zasadniczo 3 podstawowe elementy: batalion radioliniowy, pododdziały zabezpieczenia oraz Szkoła Podoficerska, od lipca 1980 także zaczęła funkcjonować Szkoła Podchorążych Rezerwy. W międzyczasie w kwietniu 1974 roku przeprowadzona została przez Komisję MON kontrola kompleksowa w której pułk uzyskał ocenę 4,39. Następną ważną kontrolą była Inspekcja Sił Zbrojnych w październiku 1977 gdzie pułk otrzymał ocenę dobrą z wszystkich kontrolowanych zagadnień. W roku 1978 nastąpiła zmiana dowódcy w pułku, jego pierwszy dowódca płk inż. Włodzimierz Augustynowicz został wyznaczony na dowódcę 2. Brygady Łączności w Wałczu, a jego miejsce w pułku objął ppłk dypl. Zbigniew Chruściński. Następna rotacja na stanowisku dowódcy pułku odbyła się w roku 1982 kiedy to dotychczas dowodzący płk Zbigniew Chruściński odszedł do Szefostwa Wojsk Łączności POW, a na jego miejsce przybył ppłk Władysław Hammer. W rocznicę dziesięciolecia pułk został uhonorowany przez ministra obrony narodowej medalem „Za osiągnięcia w służbie wojskowej”. Kolejne 10-lecie istnienia pułku było stabilnym procesem wypełniania obowiązków dla Pomorskiego Okręgu Wojskowego, w styczniu 1986 nastąpiła zmiana na stanowisku dowódcy, płk dypl. Władysław Hammer wyznaczony został na dowódcę Brygady Łączności w Sieradzu, a na jego miejsce przybył ppłk dypl. Andrzej Dębiński. W tym samym roku czyli w lipcu 1986 pułk został poddany drugiej kontroli Inspekcji Sił Zbrojnych w której otrzymał ocenę 3,74. W 1987 roku w pułku formowany jest nowy pododdział, rozkazem POW nr 2822/86 powstaje nieetatowa orkiestra dęta. Następne lata to kolejna zmiana dowódcy pułk w roku 1989, obowiązki dowódcy przejmuje ppłk dypl. Włodzimierz Lewandowski. Przemiany ustrojowe można było odczuć także gdy w roku 1991 podczas pielgrzymki papieża Jana Pawła II, żołnierze i kadra pułku uczestniczyli w Zegrzu w spotkaniu papieża z Wojskiem Polskim. W 1992 pułk obchodził jubileusz 20-lecia swojego istnienia, z tej okazji opracowano pamiątkową odznakę pułkową, którą zaprojektowali oficerowie: ppłk mgr Mirosław Momot ,mjr mgr Stanisław Reniewski oraz kpt. mgr Krzysztof Lewicki. Na 20-lecie istnienia pułku wydano również książkę „Zarys historii 12 prlk w latach 1972-1992” autorstwa kpt. mgr Krzysztofa Lewickiego. 15 sierpnia 1992 pułk odwiedził prezydent Lech Wałęsa, który w latach 1963-1964 odbywał tu zasadniczą służbę wojskową. W roku 1993 pułk brał udział w ćwiczeniach „Wrzesień-93” oraz „Aladyn-93” gdzie uzyskał wysokie oceny.

Sztandar 12 Pułku Radioliniowo-Kablowego

13 maja 1995 jednostka otrzymała nowy sztandar oraz otrzymała wyróżniającą nazwę „Ziemi Świeckiej”. Również w 1995 roku pułk przeszedł reorganizację struktur organizacyjnych, powstały pododdziały logistyczne oraz 2 batalion radioliniowo-kablowy, wyznaczono także nowego dowódcę ppłk dypl. Jana Myślaka. W czerwcu 1997 pododdziały pułku brały udział w ćwiczeniach „Opal-97” zapewniając łączność ćwiczących wojsk. W lipcu 1997 podczas wielkiej powodzi pułk również brał udział w niesieniu pomocy powodzianom. Jesienią 1997 zadecydowano że Szkoła Podoficerska Służby Zasadniczej zostaje przeniesiona do Zegrza i jesienią 1998 opuściła na zawsze koszary w Świeciu. W 1999 następuje zmiana dowódcy i dowodzenia przejmuje ppłk dypl. Tadeusz Krawczyk, jednak nie na długo gdyż w grudniu 2000 roku dowodzenie obejmuje ppłk dypl. Janusz Szner. Jak się okazało był to ostatni dowódca pułku gdyż 31.12.2001 roku pułk zostaje rozwiązany.

Ryngraf 12 prlk

Poczet dowódców 12 prlk :

ppłk inż. Włodzimierz Augustynowicz – (04.05.1972-16.04.1978)

ppłk dypl. Zbigniew Chruściński – (16.04.1978-29.04.1982)

ppłk Władysław Hammer – (29.04.1982-03.01.1986)

ppłk dypl. Andrzej Dębiński – (03.01.1986-20.03.1989)

ppłk dypl. Włodzimierz Lewandowski – (20.03.1989-12.02.1996)

ppłk dypl. Jan Myślak – (12.02.1996-1999)

ppłk dypl. Tadeusz Krawczyk – (1999-01.12.2000)

ppłk dypl. Janusz Szner – (01.12.2000-31.12.2001)

Serdecznie podziękowania dla Pana Mariusza Stuczyńskiego, za wyrażenie zgody na możliwość skorzystania z materiałów zawartych na stronie http://www.prlk.republika.pl

6 Brygada Desantowo-Szturmowa

6.Brygada Desantowo-Szturmowa im. gen. Stanisława F. Sosabowskiego

RYS HISTORYCZNY

W zasadzie historia 6 BPD zaczyna się w roku 1986 kiedy to przekształcono 6 Pomorską Dywizję Powietrzno-Desantową w 6 Pomorską Brygadę Powietrzno-Desantową. Na wskutek przemian w wojsku polskim w roku 1989 zmieniono jednostce nazwę na 6 Pomorską Brygadę Desantowo-Szturmową. Po kolejnych 2 latach czyli w roku 1991 jednostka otrzymała nazwę 6 Brygada Desantowo-Szturmowa. W wyniku restrukturyzacji w roku 2004 brygadę podporządkowano Dowództwo Wojsk Lądowych w Warszawie. 17 września 2009 roku brygada otrzymała nową nazwę 6 Brygada Powietrznodesantowa a finał jej przeformowania nastąpił 1 lipca 2010, kiedy to przeformowano również jej pododdziały. Można powiedzieć więc że z dniem 1 lipca 2010 zaczyna się etap historii całkiem nowej jednostki.

Brygada Powietrzno-Desantowa jest doborowym, aeromobilnym związkiem taktycznym o wysokim stopniu rozwinięcia. Może wykonywać zadania jako desant spadochronowy lub prowadzić działania desantowo - szturmowe przy wykorzystaniu śmigłowców. Do podstawowych zadań Brygady zaliczyć należy:

* uchwycenie oraz utrzymanie do czasu nadejścia sił głównych kluczowych punktów terenowych i rejonów położonych w głębi ugrupowania operacyjnego przeciwnika;

* atakowanie i niszczenie lotnisk, lądowisk, baz, składów, magazynów i innych ważnych obiektów na głębokim zapleczu przeciwnika;

* odblokowanie i wspieranie wojsk własnych, które znalazły się w okrążeniu;

* dezorganizacja i niszczenie systemów dowodzenia, łączności, komunikacji, logistyki oraz odwodów zgrupowanych na tyłach przeciwnika;

* prowadzenie działań opóźniających.

Pododdziały brygady często biorą udział w misjach wojskowych poza krajem, żołnierze tej jednostki z powodzeniem brali udział w misjach w Iraku, Afganistanie, Kosowie i innych. Brygada należy do ścisłej czołówki najlepiej wyszkolonych i elitarnych jednostek wojskowych w Wojsku Polskim.

TRADYCJE, PATRON i ŚWIĘTA

Decyzją nr 199/MON z 13 października 1997 brygada dziedziczy i kultywuje tradycje następujących jednostek:

- 6 Dywizja Piechoty (1919-1939)

- 1 Samodzielna Brygada Spadochronowa (1941-1947)

- 6 Pomorska Dywizja Piechoty (1944-1957)

- 6 Pomorska Dywizja Powietrzno-Desantowa (1957-1986)

Oznaka rozpoznawcza na mundur

Zgodnie z decyzją nr 199/MON z 13 października 1997 brygada obchodzi święto w dniu 23 września.

Odznaka pamiątkowa została zatwierdzona decyzją nr 232/MON z 2 sierpnia 2005.

Oznaki rozpoznawcze pododdziałów brygady (od lewej 6 bdow, 6bdsz, 16 bpd, 18 bdsz)

STRUKTURA

- dowództwo 6.Brygady Powietrzno-Desantowej - Kraków

- 6.batalion Dowodzenia im. gen. broni Józefa Kuropieski – Kraków

- 6.batalion Desantowo-Szturmowy im. gen. dyw. Edwina Rozłubirskiego – Gliwice

- 16.batalion Powietrzno-Desantowy im. gen.bryg. Mariana Zdrzałki – Kraków

- 18.Bielski batalion Desantowo-Szturmowy im. kpt Ignacego Gazurka – Bielsko-Biała

- 6.kompania zaopatrzenia – Kraków

- 6.kompania remontowa – Kraków

- 6.grupa zabezpieczenia medycznego – Kraków

POCZET DOWÓDCÓW

gen. bryg. January Komański (1986-1987)

gen. dyw. Andrzej Tyszkiewicz (1987-1989)

płk dypl. Zdzisław Kazimierski (1989)

płk dypl. Władysław Sokół (1989-1992)

gen. bryg. dr Włodzimierz Michalski (1992-1994)

gen. broni Mieczysław Bieniek (1994-1997)

gen. dyw. Bronisław Kwiatkowski (1997-2000)

płk dypl. Jerzy Wójcik (2000-2002)

płk dypl. Mirosław Knapiński (2002-2004)

gen. bryg. Jerzy Wójcik (2004- 15.V.2008)

gen. bryg. Andrzej Knap (15.V.2008 - po 1.VII.2010 dalej jako Dowódca 6.BPD)

PODPORZĄDKOWANIE

DANE ADRESOWE

6 Brygada Desantowo-Szturmowa

ul. Wrocławska 21

31-901 Kraków

Serdecznie podziękowania dla Pana kapitana Jacka Popławskiego, za wyrażenie zgody na możliwość skorzystania z materiałów zawartych na stronie brygady www.6bdsz.mil.pl

36 Dywizjon Rakietowy OPK

36. Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej Kraju – JW 2338 (1968 - 1999)

25 kwietnia 1968 roku na podstawie rozkazu organizacyjnego Dowódcy Wojsk OPK nr 043 do miejscowości Dobra Szczecińska przybywa kadra zawodowa i żołnierze służby zasadniczej pod dowództwem mjr Bronisława Rokickiego by utworzyć nową jednostkę wojskową o nr 2338, ma być to 36. Dywizjon Ogniowy OPK wchodzący w skład 26 Brygady Artylerii OPK. We wrześniu tego samego roku jednostka zostaje uzbrojona w zestawy rakietowe S-75M „Wołchow” i zaczyna przygotowanie do obsługi sprzętu i dyżurów bojowych. Latem 1969 roku jednostka przebywa na strzelaniach poligonowych w Kazachstanie, gdzie otrzymuje ocenę bardzo dobrą za wykonane zadania. Kolejne takie szkolenie poligonowe odbyło się latem 1973 roku, a następnie w roku 1976. Kolejne wyjazdy na strzelania poligonowe do Kazachstanu odbyły się we wrześniu 1980 oraz lipcu 1989. Od czasu zmiany ustroju w kraju dywizjon bierze aktywny udział w ćwiczeniach w kraju, m.in. ćwiczenia „PUMA 92” oraz „KARAT 94”. W wyniku reorganizacji w roku 1999 dywizjon został rozformowany.

Poczet dowódców 36. drOP

- ppłk Bronisław Rokicki – 25.04.1968-05.02.1987

- mjr Lech Ziółkowski – 05.02.1987-10.11.1987

- ppłk Leszek Borowski – 10.11.1987-30.10.1995

- mjr Józef Jarosławski – 30.10.1995-1999

Fot.1 Zestaw S-125 "Newa" na pozycji startowej.

26 Brygada Artylerii OPK

26. Brygada Artylerii Obrony Powietrznej Kraju - JW 3692 (1968 - 1990)

26. Brygada Artylerii Rakietowej Obrony Powietrznej Kraju - JW 3692 (1990 - 1991)

26. Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej - JW 3692 (1991 - 2001)

Początek 26 Brygady Artylerii OPK to koniec roku 1967 i początek roku 1968 kiedy to na podstawie zarządzenia dowódcy wojsk OPK nr 0146 z dnia 13 grudnia 1967 rozformowano 129. Samodzielny Pułk Artylerii Przeciwlotniczej ze Szczecina, a na jego bazie sformowano 26. Brygadę Artylerii OPK, do roku 1970 dowództwo brygady mieściło się w Szczecinie, od roku 1970 do 2001 dowództwo brygady stacjonowało w Gryficach. Cztery pierwszy dywizjony OPK utworzono w 1968 roku, kolejne były tworzone w 1969 i 1970 roku. W roku 1985 w składzie brygady powstał 78. Pułk Rakietowy OP wyposażony w zestawy rakietowe S-200 „Wega”. W roku 1989 nastąpiła zmiana nazwy jednostki na 26 Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej. Ogólnie pod brygadę podlegało 13 dywizjonów oraz pułk, część z nich została zlikwidowana po zmianie ustrojowej w kraju, a część zlikwidowano na krótko przed likwidacją brygady. Ze składu brygady pozostał 78. Pułk Rakietowy OP, a w jego skład weszły dywizjony rakietowe 41. oraz 71.

Oto jak prezentowały się siły brygady w trakcie jej istnienia:

82. dywizjon dowodzenia OPK – Gryfice – 1968-2001

36. dywizjon rakietowy OPK – Dobra Szczecińska – 1968-1999

37. dywizjon rakietowy OPK – Glicko – 1968-1990

38. dywizjon rakietowy OPK – Bielkowo – 1968-2000

39. dywizjon rakietowy OPK – Czarnówek – 1968-2000

40. dywizjon rakietowy OPK – Kołczewo – 1969-2000

41. dywizjon rakietowy OPK – Mrzeżyno – 1969- później w strukturach 78. prOP

42. dywizjon rakietowy OPK – Ustronie Morskie – 1969-1995

43. dywizjon rakietowy OPK – Dąbki – 1970-1995

66. dywizjon rakietowy OPK – Wicko Morskie – 1973-1990

67. dywizjon rakietowy OPK – Unieście – 1973-1995

70. dywizjon rakietowy OPK – Łunowo – 1974-2000

71. dywizjon rakietowy OPK – Pobierowo – 1974- przeniesiony do Mrzeżyna do 78. prOP

Zadaniem 26. Brygady Artylerii OPK była osłona przeciwlotnicza zachodniej części wybrzeża od Szczecina aż po Słupsk. Na jej wyposażeniu były rożnego rodzaju zestawy rakietowe, w początkach operowania brygada miała zestawy S-75M Wołchow (kod NATO SA-2 Guideline). W późniejszych latach pojawił się także zestaw S-200WE Wega (kod NATO SA-5 Gammon), który później służył w dywizjonie w Mrzeżynie. W latach 1973-74 do brygady dołączyły dywizjony wyposażone w zestawy S-125M Newa (kod NATO SA-3 Goa).

Fot.1 Zestawy S-75M Wołchow na stanowiskach startowych.

Dowódcami 26. Brygady Artylerii OPK kolejno byli:

- płk dypl. Zbigniew Badocha – 04.04.1969

- płk dypl. Jan Łazarczyk – 04.04.1969-03.03.1970

- płk dypl. Mieczysław Wasąg – 03.03.1970-13.03.1976

- płk dypl. Michał Konkowski – 13.03.1976-07.09.1989

- płk dypl. Wojciech Kołodziej – 07.09.1989-01.02.1990

- ppłk mgr inż. Zygmunt Salata – 01.02.1990-07.10.1991

- płk dypl. Zbigniew Parol – 07.10.1991-15.05.2000

- płk dypl. Andrzej Tetkowski – 15.05.2000-31.12.2001

Z dniem 31.12.2001 , 26. Brygada Rakietowa OP zostaje rozwiązana.

Fot.2 Rakieta 5W28 (SA-5) na ciągniku transportowo-załadowczym.

Szczególne podziękowania dla Pana Zbigniewa Przęzaka, który pozwolił skorzystać z materiałów i zdjęć zawartych na jego stronie http://wria.pl

Szkoły Wojskowe

SZKOLNICTWO WOJSKOWE - WAŻNE DOKUMENTY

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 5 LIPCA 2022 r. w sprawie kształcenia kandydatów do zawodowej służby wojskowej w ramach dobrowolnej zasadniczej służby wojskowej w uczelniach wojskowych, szkołach podoficerskich, centrach szkolenia lub ośrodkach szkolenia

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 4 LIPCA 2022 r. w sprawie służby żołnierzy zawodowych w trakcie kształcenia w uczelniach wojskowych, szkołach podoficerskich, centrach szkolenia lub ośrodkach szkolenia

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 4 LIPCA 2022 r. w sprawie stypendiów dla kandydatów na żołnierzy

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 28 CZERWCA 2022 r. w sprawie ochotniczego szkolenia wojskowego studentów i obsolwentów uczelni wyższych oraz sposobu kształcenia w Szkołach Legii Akademickiej

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 9 MAJA 2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie limitu przyjęć na studia na określonym kierunku dla kandydatów na żołnierzy zawodowych w poszczególnych uczelniach wojskowych

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 22 KWIETNIA 2022 r. w sprawie wykazu uczelni, centrów szkolenia i ośrodków szkolenia, w których jest realizowane ochotnicze szkolenie wojskowe studentów i absolwentów studiów

ZARZĄDZENIE NR 1/MON z dnia 1 LUTEGO 2022 r. w sprawie ustalenia warunków i trybu rekrutacji na studia dla kandydatów na żołnierzy zawodowych do uczelni wojskowych w roku akademickim 2022/2023

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 24 LISTOPADA 2021 r. w sprawie limitu przyjęć na studia na określonym kierunku dla kandydatów na żołnierzy zawodowych w poszczególnych uczelniach wojskowych

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 27 LIPCA 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie limitu przyjęć na studia określonym kierunku dla kandydatów na żołnierzy zawodowych w poszczególnych uczelniach wojskowych

ZARZĄDZENIE NR 8/MON z dnia 29 MARCA 2019 w sprawie ustalenia warunków i trybu rekrutacji na studia kandydatów na żołnierzy zawodowych do uczelni wojskowych w roku akademickim 2019/2020 + ZAŁĄCZNIK

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 8 LUTEGO 2019 w sprawie limitu przyjęć na studia na określonym kierunku dla kandydatów na żołnierzy zawodowych w poszczególnych uczelniach wojskowych

ZARZĄDZENIE NR 3/MON z dnia 7 MARCA 2018 w sprawie ustalenia warunków i trybu przyjęć na studia kandydatów na żołnierzy zawodowych do uczelni wojskowych w roku akademickim 2018/2019 + ZAŁĄCZNIK

ZARZĄDZENIE NR 4/MON z dnia 10 MARCA 2017 w sprawie ustalenia warunków i trybu przyjęć na studia kandydatów na żołnierzy zawodowych w roku akademickim 2017/2018 + ZAŁĄCZNIK

ZARZĄDZENIE NR 12/MON z dnia 2 MAJA 2016 zmieniające zarządzenie w sprawie ustalenia warunków i trybu przyjęć na studia kandydatów na żołnierzy zawodowych do uczelni wojskowych w roku akademickim 2016/2017

ZARZĄDZENIE NR 15/MON z dnia 15 CZERWCA 2015 w sprawie ustalenia warunków i trybu przyjęć na studia kandydatów na żołnierzy zawodowych do uczelni wojskowych w roku akademickim 2016/2017

ZARZĄDZENIE NR 12/MON z dnia 6 CZERWCA 2014 zmieniające zarządzenie w sprawie ustalenia warunków i trybu przyjęć na studia kandydatów na żołnierzy zawodowych do uczelni wojskowych na rok akademicki 2015/2016

ZARZĄDZENIE NR 11/MON z dnia 6 CZERWCA 2014 w sprawie ustalenia warunków i trybu przyjęć na studia kandydatów na żołnierzy zawodowych do uczelni wojskowych na rok akademicki 2015/2016

ZARZĄDZENIE NR 13/MON z dnia 28 MAJA 2013 w sprawie ustalenia warunków i trybu przyjęć na studia kandydatów na żołnierzy zawodowych do uczelni wojskowych na rok akademicki 2014/2015

ZARZĄDZENIE NR 33/MON z dnia 31 MAJA 2012 w sprawie ustalenia warunków i trybu przyjęć na studia kandydatów na żołnierzy zawodowych do uczelni wojskowych na rok akademicki 2013/2014

ZARZĄDZENIE NR 24/MON z dnia 23 MAJA 2011 w sprawie ustalenia warunków i trybu przyjęć na studia kandydatów na żołnierzy zawodowych do uczelni wojskowych na rok akademicki 2012/2013

ZASADY REKRUTACJI DO SZKÓŁ PODOFICERSKICH WOJSK LĄDOWYCH

NABÓR KANDYDATÓW DO KORPUSU WOJSK SPECJALNYCH

DECYZJA Nr 149/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 13 października 2021 r. w sprawie naboru kandydatów na żołnierzy zawodowych w korpusie osobowym wojsk specjalnych w 2022 r.

DECYZJA Nr 89/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 23 czerwca 2021 r. zmieniająca decyzję w sprawie naboru kandydatów na żołnierzy zawodowych w korpusie osobowym Wojsk Specjalnych w 2021 r.

DECYZJA Nr 167/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 3 grudnia 2020 r. w sprawie naboru kandydatów na żołnierzy zawodowych w korpusie osobowym Wojsk Specjalnych w 2021 r.

DECYZJA Nr 203/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 10 grudnia 2019 r. w sprawie naboru kandydatów na żołnierzy zawodowych w korpusie osobowym Wojsk Specjalnych w 2020 r.

DECYZJA Nr 144/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 12 października 2018 r. w sprawie naboru kandydatów na żołnierzy zawodowych w korpusie osobowym Wojsk Specjalnych w 2019 r.

DECYZJA Nr 143/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 12 lipca 2017 r. w sprawie naboru kandydatów na żołnierzy zawodowych w korpusie osobowym Wojsk Specjalnych w 2017 r.

DECYZJA Nr 72/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 4 kwietnia 2016 r. zmieniająca decyzję w sprawie naboru kandydatów na żołnierzy zawodowych w korpusie osobowym Wojsk Specjalnych w 2016 r.

DECYZJA Nr 70/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 31 marca 2016 r. w sprawie naboru kandydatów na żołnierzy zawodowych w korpusie osobowym Wojsk Specjalnych w 2016 r.

AKTUALNE DECYZJE DOTYCZĄCE NABORU KANDYDATÓW DO UCZELNI WOJSKOWYCH

NABÓR ROK 2023

NABÓR ROK 2022

DECYZJA Nr 110/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 2 sierpnia 2022 r. zmieniająca decyzję w sprawie naboru do Szkół Podoficerskich w 2022 r. na szkolenie wojskowe zakończone egzaminem na podoficera

DECYZJA Nr 43/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 24 marca 2022 r. zmieniająca decyzję w sprawie naboru na szkolenie wojskowe kandydatów na oficerów w 2022 r.

DECYZJA Nr 143/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 23 września 2021 r. w sprawie naboru do Szkół Podoficerskich w 2022 r. na szkolenie wojskowe zakończone egzaminem na podoficera

DECYZJA Nr 104/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 4 sierpnia 2021 r. w sprawie naboru na szkolenie wojskowe kandydatów na oficerów w 2022 r.

NABÓR ROK 2021

DECYZJA Nr 171/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 11 grudnia 2020 r. w sprawie naboru do Szkół Podoficerskich w 2021r. na szkolenie wojskowe zakończone egzaminem na podoficera

DECYZJA Nr 117/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 18 sierpnia 2020 r. w sprawie naboru na szkolenie wojskowe kandydatów na oficerów w 2021 r.

NABÓR ROK 2020

DECYZJA Nr 139/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 8 października 2020 r. zmieniająca decyzję w sprawie naboru do Szkół Podoficerskich w 2020 r. na szkolenie wojskowe zakończone egzaminem na podoficera

DECYZJA Nr 75/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 1 czerwca 2020 r. zmieniająca decyzję w sprawie naboru do Szkół Podoficerskich w 2020 r. na szkolenie wojskowe zakończone egzaminem na podoficera

DECYZJA Nr 204/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 10 grudnia 2019 r. w sprawie naboru do Szkół Podoficerskich w 2020 r. na szkolenie wojskowe zakończone egzaminem na podoficera

DECYZJA Nr 108/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 16 lipca 2019 r. w sprawie naboru na szkolenie wojskowe kandydatów na oficerów w 2020 r.

NABÓR ROK 2019

DECYZJA Nr 59/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 12 kwietnia 2019 r. w sprawie naboru kandydatów na żołnierzy zawodowych do Szkoły Podoficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie w 2019 r.

DECYZJA Nr 138/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 10 października 2018 r. w sprawie naboru kandydatów do Szkoły Podoficerskiej Wojsk Lądowych w Poznaniu na potrzeby jednostek Wojsk Obrony Terytorialnej w 2019 r.